59
793
1521
1522 St,,Sa*
61
795
1523
....... .
62
• 796 1524
63
797
1525
VII. ŁASKA BOŻA
Stanowczo zakazujemy, by ktokolwiek na przyszt ważył się wierzyć, podawać z ambony lub nauczać ' niż obecny dekret to ustanawia i wyjaśnia.
ł
Rozdział I. Niezdolność natury i Prawa Moj usprawiedliwienia człowieka. — Najpierw św. Sobór oś cza, żc do dobrego i prawdziwego zrozumienia nauki prawiedliwieniu każdy musi uznać i wyznać, że przez Adama wszyscy ludzie, utraciwszy niewinność [por. 12], „stali się nieczyści” [Iz 64, 6} i, jak mówi Apostoł „synami gniewu z natury” [Ef 2, 3], jak to wyjaśnił [Soboru] o grzechu pierworodnym. Do tego stopnia oni niewolnikami grzechu” [Rz 6, 20], pod władzą i śmierci, że nie tylko poganie siłami natury, ale i Żydzi chowując literę Prawa Mojżeszowego, nie mogli z niego wyzwolić lub podźwignąć. Wolna wola jednak byn ' nie była w nich zniszczona, lecz tylko została osł w swej mocy i wypaczona [por. wyżej nr 23 i 37].
Rozdział II. Boża ekonomia i tajemnica przyjścia
Dlatego Ojciec Niebieski, „Ojciec rnilośier i Bóg wszelkiego pocieszenia” [2 Kor 1, 3], kiedy się „szczęśliwa pełność czasu” (Ef 1, 10; Gal 4, 4|, ludzi Jezusa Chrystusa, Syna swego, którego już wstaniem Zakonu i w czasie jego trwania ' i ogłaszało wielu świętych Patriarchów [por. Rdz 49, Miał On odkupić Żydów, którzy żyli pod Prawem; .którzy nie szukali sprawiedliwości, [przez1 Niego] dostąpić [Rz 9, 30]; a wszyscy „otrzymać przybranie za nów Bożych” [Gal 4, 5]. Tego „Bóg ustanowił kiem, przez wiarę we krwi jego” [Rz 3, 25], za nasze „j nie tylko za nasze, ale także całego świata” [1 J 2,
Rozdział III. Kto jest usprawiedliwiony przeż Ch
Pana. — W rzeczywistości chociaż [Chrystus Pan] „ wszystkich” [2 Kor 5, 15], nie wszyscy jednak dobrodziejstwo Jego śmierci, lecz ci tylko, którzy udział w zasługach Jego męki. Jak bowiem łudzić, g pochodzili od Adama, nie rodziliby się rzeczywiście w
SOBÓR TRYDENCKI (VI SESJA)
w |iymezasem] przez to pochodzenie w chwili poczęcia za-p.r i|.j własną niesprawiedliwość — tak też gdyby w Chry-hir się nie odrodzili [kan. 2, 10], nigdy by nie byli uspra-u Oliwieni, ponieważ przez to odrodzenie otrzymują — iI. i zasługom męki Chrystusa — łaskę, która ich czyni hiwicdliwymi. Dlatego Apostoł nas zachęca do dziękowali brz przerwy za to dobrodziejstwo Ojcu, „który nas uczyli iir/.estnikami losu świętych w światłości” [Kol 1, 12]. On u wybawił z mocy ciemności i przeniósł do królestwa w go Syna umiłowanego, w którym otrzymujemy Odkupieni* i odpuszczenie grzechów [por. Kol 1, 13].
Iło/.dział IV. Ogólny opis usprawiedliwienia grzesznika. Nii czym ono polega w obecnym porządku łaski. — Przyto-i/.im; słowa podają zarys [tajemnicy] usprawiedliwienia Iii .t:,znika: Polega ono na przeniesieniu z tego stanu, w który m człowiek rodzi się synem pierwszego Adama, do stanu In .ki i „przybrania za synów” Bożych [Rz 8; 15] za pośredni* lwem drugiego Adama — Jezusa Chrystusa, naszego /bawicićla. Otóż takie przeniesienie po ogłoszeniu Ewangelii nic może nastąpić bez kąpieli odrodzenia lub bez jej pragnienia, według tego, jak jest napisane: „Jeśli ktoś nie odrodzi się z wody i Ducha Świętego, nie może .wejść do Króle-Nlwa Bożego” [J 3, 5].
M , •
Rozdział V. Konieczność przygotowania się do usprawiedliwienia u dorosłych. Jego źródło. — [Sobór] nadto oświad-r/a, że początek usprawiedliwienia u dorosłych należy przyznać uprzedzającej łasce Bożej za pośrednictwem Jezusa < Inystusa, tzn. powołaniu, jakiego Bóg udziela bez żadnych uprzednich zasług. I to w ten sposób, że ci, co przez grzechy byli od Boga odwróceni, dzięki Jego łasce pobudzającej i wspomagającej usposabiają się do własnego nawrócenia, zgadzając się na przyjęcie tejże łaski [kan. 4, 5] i z nią współpracując. — Wszystko więc dzieje się tak, że gdy Bóg dotknie serce człowieka oświeceniem Ducha Świętego, człowiek ani zachowuje się zupełnie biernie, bo przyjmuje nat-chnienie, które mógłby przecież odrzucić, ani sam bez łaski