CCF20091019013

162

Wprawni spawacze trzymają spoiwo w sposób umożliwiający ciągłe wywoływanie nacisku (rys.14). Przy spawaniu należy wykonywać pistoletem ruchy wahadłowe, jak to zaznaczono na rys. 13.

Z tej przyczyny taki sposób spawania gorącym powietrzem zwany jest czasem spawaniem wahliwym.

Pistolet należy prowadzić dokładnie w płaszczyźnie wyznaczonej linią spawania i prostopadle do niej ułożoną linią spoiwa, pod kątem około 45° do obu linii. Kątem tym można kompensować w pewnym zakresie nierównomierność uplastyczniania łączonych elementów i spoiwa. Bardzo ważne i wymagające wprawy jest utrzymywanie stałej odległości pistoletu od obszaru spawania, gdyż niewielkie różnice w tym względzie niosą za sobą zmiany temperatury tworzywa.

Rys. 13. Technika spawania gorącym powietrzem - spawanie „wahliwe”

Przy prawidłowo prowadzonym procesie z boku pręta powstaje wy pływka brzegowa, a z przodu wy pływka czołowa (rys. 13).

Końcówkę pistoletu można zaopatrzyć w specjalną nakładkę podającą spoiwo do obszaru spawania - dyszę do szybkiego spawania (rys. 15). Uzyskuje się w ten sposób 3- 4-krotne zwiększenie prędkości spawania oraz bardziej stabilny nacisk i przesuw spoiwa. Tylko przy użyciu bardzo długich odcinków pręta, spawacz musi podawać spoiwo do nakładki, aby nie następowało jego zatrzymywanie w wyniku tarcia.

W czasie tego spawania należy końcówką nakładki wciskać spoiwo w obszar spawania a pistolet z nakładką ciągnąć w kierunku spawania. W terminologii niemieckiej ta odmiana procesu nosi nazwę spawania „ciągnionego”.

Podstawowe parametry spawania gorącym powietrzem to temperatura powietrza, jego ciśnienie i wydajność oraz siła nacisku spoiwa. Ciśnienie powietrza najczęściej mieści się w zakresie 0,006 do 0,04 Mpa, a jego pobór od 40 do 60 l/min. Temperatura silnie zależy od rodzaju spawanego tworzywa i wynosi dla: HDPE (300 + 350°C), LDPE (260 + 320°C), PP (280 + 330°C), PVC-U, PVC-HI (320 + 370°C), PVC-C (350 + 400°C), PMMA (320 + 370°C), PVDF (350 + 400°C). Nacisk wywoływany na spoiwo o średnicy 3 + 4 mm mieści się w zakresie 4 + 25 N dla spawania bez końcówki prowadzącej i 8 + 35 przy zastosowaniu końcówki.

Rys. 14. Sposób podawania pręta spoiwa bez zwalniania docisku