Pod wpływem treningu praca serca staje się bardziej ekonomiczna przy lepszym wykorzystaniu tlenu krwi tętniczej i obniżeniu ogólnego wydatku energetycznego. Trening powoduje lepsze ukrwienie mięśnia sercowego, zwiększenie rezerwy wieńcowej oraz zwiększenie tolerancji wysiłku. Objawy dusznicy bolesnej występują dopiero po wykonaniu większego wysiłku niż przed rozpoczęciem treningu. Systematyczny trening umożliwia lepsze przystosowanie się serca do pracy w warunkach przewlekłego niedotlenienia.
Zmniejszają się napięcia psychiczne, uczucie lęku, agresja, oddziaływanie na stresy, co poprawia wyraźnie jakość życia chorych i ułatwia powrót do pracy zawodowej.
Prewencja pierwotna jest to zapobieganie wystąpieniu choroby, na przykład przez aktywność ruchową, unikanie czynników zagrożenia, prawidłowe odżywianie się.
Prewencja wtórna to działania medyczne podejmowane w czasie istniejącej choroby, zmierzające do ograniczenia jej postępu i następstw. Kompleksowa rehabilitacja chorych na chorobę niedokrwienną serca należy zatem do prewencji wtórnej.
Trzeba dbać o dobór odpowiednich obciążeń wysiłkowych powodujących rozwój i podtrzymanie wydolności fizycznej i wieńcowej chorego w stopniu umożliwiającym mu sprawność zawodową i aktywność życiową.
Należy dobrać indywidualne wyjściowe obciążenie i zwiększać stopniowo dawkę wysiłku w miarę poprawy wymienionych parametrów.
Bardzo ważne jest ustalenie wielkości wysiłku mającego wpływ trenujący. Zbyt małe obciążenia nie spełniają tego zadania, a zbyt duże działają szkodliwie przeciążając nadmiernie układ krążenia.
Istotną wskazówką dla ustalenia wielkości wysiłku są próby wysiłkowe opisane na stronach 14-15.
Podobnie jak w~ innych chorobach i dysfunkcjach, są to: rehabilitacja medyczna, społeczna i zawodowa.
32