CCF20111125007 (3)

jśrny obwodem zastępczym nieixichomego wirnika (f₂ = /), w którym zmianę ■nślizgu w rzeczywistej maszynie uwzględnia element RJs. Jeżeli rezystancjęRJs jodzielimy na dwie równoważne rezystancje połączone szeregowo ( których jedni jest równa rzeczywistej rezystancji uzwojenia wirnika):

*Ł₌./?_2+/?,L_£    (6.24)

5    S

, obwód zastępczy wirnika można przedstawić tak, jak narys.6.13£>. Rezystancja ;,(1 - s)/s reprezentuje w sposób zastępczy obciążenie maszyny indukcyjnej.

Skoro w schematach zastępczych obwodu wirnika występuje częstotliwość f_] napięcie E_m niezależne od wartości poślizgu, możliwe jest więc połączenie ob-; ^SĆfiTwirnika z obwodem stojana, tak jak w przypadku transformatora. Podobnie, ,ik w transformatorze, konieczne jest sprowadzenie strony wimika.na stronę sto-ana przy spełnieniu następujących zależności:

» napięcie Ej₀ sprowadzonego obwodu wirnika ma być równe napięciu E obwodu stojana E'_2Q = £ ;

.» w przypadku różnej liczby faz w stojanie i w wirniku, liczba faz m' sprowadzonego obwodu wirnika ma być równa liczbie faz m, obwodu stojana m' = m \ a przepływ 0' sprowadzonego obwodu wirnika ma być równy przepływowi 0, rzeczywistego obwodu wirnika 0' = 0₂;

4 straty AP'_a2 w sprowadzonym obwodzie wirnika powinny byc równe stratom A£_Cu, w rzeczywistym obwodzie wirnika AP_c'_ui = AP_Cu2.

' powyższych założeń wynikają zasady sprowadzania wielkości wirnika na stronę ojana.

■ prowadzanie napięć. Ponieważ E'₀ = £,, zatem -- uwzględniając zależność (6.17)

otrzymamy:

_ p Ki

²⁰ ~ ²⁰ N k

'^V2'^cul

^: E₂₀n_u

J E Ą    V-* \ ktw Ą

t_zo    W-^2

(6.25)

albo bardziej ogólnie

U 2

■U 2 n_a

(6.26)

Sprowadzanie prądów

(6.27)

TA7