CCI00034

34 K Jankowski

34 K Jankowski

A

Regulator napięcia może być zamontowany w nadwoziu (elektromechaniczny) lub bezpośrednio w alternatorze (elektroniczny). Regulator elektroniczny bywa umieszczany w tarczy łożyskowej tylnej lub stanowi jeden zespół wraz ze szczot-kotr/.ymac/.em.

Współczesne snmodtody coraz częściej są wyposażane w tzw. alternatory kompaktowe (rys. 2.3). Alternator kompaktowy jest mniejszy i lżejszy od alternatora konwencjonalnego, dzięki modyfikacji obwodu magnetycznego wzbudzenia, polegającej na zmniejszeniu wielkości szczeliny i kształtu rdzeni biegunów (pazurów) oraz znacznemu zwiększeniu jego prędkości obrotowej, l-lcktromczny regulator napięcia jest umieszczony wewnątrz takiego alternatora

Rys,2,3. Przekrój alternatora kompaktowego: 1 - wirnik, 2 - pokrywa tylna, 3 - prostownik, 4 - pierścień ślizgowy, 5 - szczotka, fi - sprężyna, 7 - regulator napięcia, 8 - złącze, 9 - zacisk, 10 - stojan, 11 - obudowa części tylnej, 12 - obudowa części przedniej (napędowej), 13 - wielorowkowc (poliklinowe) koło pasowe, 14 - łożysko

Dodatkowo wewnątrz obudowy alternatora jest umieszczony wentylator. Z reguły są to dwa wentylatory, znajdujące się po obu stronach wirnika i stanowiące jego integralną część. Wieżach znajduje się duża ilość otworów wentylacyjnych zwiększających efektywność chłodzenia. Do napędu takiego alternatora stosuje się przekładnię pasową z paskiem klinowym wiclorowkowym (poliklinowym). Przekładnia taka pozwala zwiększyć prędkość obrotową alternatora i ma wyższą sprawność mechaniczną, szczególnie przy wysokich prędkościach obrotowych.

w porównaniu z klasyczną przekładnią klinową. Na rysunku 2.4 pokazano drogi przepływu powietrza chłodzącego w alternatorze kompaktowym.

przepływ powietrza chłodzącego

Rys.2.4. Alternator kompaktowy: a) wirnik, b) drogi przepływu powietrza chłodzącego; 1 - rdzeń biegunowy, 2 - wentylator

Prąd płynący przez uzwojenie wzbudzenia alternatora wytwarza strumień magnetyczny w rdzeniu wirnika. Dzieli się on na p gałęzi (przeważnie p = 6) stanowiących 6 biegunów N w jednej z tarcz pazurowych wirnika i 6 biegunów S w drugiej (rys. 2.2). Strumienie magnetyczne z biegunów N przenikają przez szczelinę powietrzną, rdzeń stojana, ponownie przez szczelinę powietrzną i przez, bieguny S.

Wirnik alternatora jest napędzany z walu silnika. Podczas pracy alternatora obracający się wirnik wytwarza w szczelinie powietrznej wirujące pole magnetyczne, które w każdym z 3 uzwojeń stojana indukuje, sinusoidalnie zmienną, siłę elektromotoryczną o wartości:

Ej = CC>« ,	(2.1)
r-£±, ^J 60	(2-2)

i częstotliwości:

przy czym:

Ej - siła elektromotoryczna fazowa,

/ - częstotliwość,

p - liczba par biegunów,

n - prędkość obrotowa wirnika alternatora,

<l> - strumień magnetyczny w szczelinie powietrznej alternatora, c - stała.