CCI20100209001

Właściwości fizyczne garbników. Jaka ich właściwość jest wykorzystana w oznaczeniu wg FPVI, pokrótce opisać.

Właściwości fizyczne garbników:

-    zmieniają surową skórę zwierzęcą w skórę wygarbowaną,

-    mają cierpki i ściągający smak,

-    łatwo rozpuszczają się w wodzie i alkoholu,

-    nie rozpuszczają się w eterze, chloroformie i benzenie,

-    wykazują zdolność do tworzenia z białkami trwałych i nierozpuszczalnych połączeń,

-    aglutynują czerwone ciałka krwi,

-    strącają alkaloidy, śluzy pektyny, białka, metale ciężkie i toksyny bakteryjne,

-    dają z solami Fe³⁺ ciemnoniebieskie lub zielone zabarwienie.

Właściwością wykorzystywaną w oznaczeniu garbników wg. FPVi jest adsorpcja garbników na proszku skórzanym.

Oznaczanie zawartości garbników wg FPVI:

Przygotowanie wyciągu:

1.    Oznaczenie ogólnej zawartości polifenoli.

2.    Oznaczenie polifenoli nie wiążących się z proszkiem skórzanym.

Przygotowanie roztworu substancji porównawczej (roztwór pirogalolu)

Pomiar absorbancji stosując wodę jako odnośnik.

a)    Aglikonu glikozydów nasercowych - pochodnej cyklopentanoperhydrofenantrenu zawierające przy C₃ i C_w w położeniu P grupy OH:

-    kard-20-(22)-enolid - posiada przy C₁₇ pięcioczłonowy pierścień laktonowy w położeniu P,

-    bufa-20,22-dienolid - posiada przy C₁₇ sześcioczłonowy nienasycony pierścień laktonowy w położeniu p. Aglikony mogą się różnić między sobą:

-    liczbą i miejscem położenia dalszych grup OH, w niektórych także grup COOH,

-    zmiennością podstawnika R - którym może być grupa metoksylowi, metylowa albo formylowa,

-    rzadziej obecnością w cząsteczce podwójnego wiązania.

b)    Część cukrowa połączona z aglikonem poprzez grupę hydroksylową przy C₃ zwykle p-glikozydowo. Ilość cząsteczek cukrów waha się od 1 do 5.

Przykłady cukrów: D-glukoza, L-ramnoza, D-fukoza, D-digitaloza, D-digitoksoza, D-cymaroza, L-oleandroza, D-sarmentoza, D-diginoza.

Reakcje na część glikonową:

a)    Reakcja Biała - z roztworem orcyny w 30% kwasie solnym z dodatkiem chlorku żelaza (III) występuje zabarwienie nie zawsze charakterystyczne,

b)    Reakcja Keller - Kilianiego - z kwasem octowym lodowatym i kwasem siarkowym z dodatkiem chlorku żelaza (111) występuje zabarwienie turkusowoniebieskie, gdy w glikonie znajduje się 2- dezoksycukier.

CpjpiS^Sposoby odróżniania saponin steroidowych od terpenoidowych.

Reakcja Brieskorna - Brinera

Z 70% r. kwasu chloro sulfonowego w sesolwanie NK triterpeny dają w ciągu 5-10 minut zabarwienie czerwone, steroidy natomiast brunatne.

Reakcja Kariyone - Hashimoto

Przy ogrzewaniu z kwasem trichlorooctowym otrzymuje się czerwone zabarwienie przy steroidach w temp. 60°C, przy tri terpenach w temp. 110°C.

'SC. Metody oznaczania arbutyny.

Metody oksydymetryczne - oparte na miareczkowym oznaczeniu uwolnionego z glikozydu podczas hydrolizy hydrochinonu, który utlenia się ilościowo do chinonu pod wpływem środków utleniających (jodu, dwuchromianu potasu).

Metody polarymetryczne - pozwalają oznaczyć bezpośrednio sumę glikozydów, które są optycznie czynne, względnie pośrednio przez oznaczenie polarymetryczne cukru uzyskanego po hydrolizie glikozydów-ważne oczyszczanie wyciągu (dodanie acetonu - nie rozpuszcza występujących w surowcu wolnych cukrów, destylacja acetonu i przeniesienie suchej pozostałości do wody - nie rozpuszcza chlorofilu, wosku i żywic, dodanie octanu ołowiu, który wytrąca garbniki i flawonoidy).