CCF2012121508 (3)

67

A

Często spotyka się określenia mikroprocesor oraz mikrokontroler - nie są to pojęcia równoznaczne!

Mikrokontroler jest układem mikroprocesorowym, rozbudowanym o układy wejścia/wyjścia, pamięć i inne jednostki pomocnicze (np. timery, UART - ang. Universal Asynchronous Receiver/Transmiter, czyli standardowy port szeregowy), mogącym tworzyć samodzielny system sterujący innymi urządzeniami.

Natomiast do podłączenia mikroprocesora do otoczenia niezbędne są zewnętrzne układy, które zostaną omówione w dalszej części tego rozdziału.

MIERNIKI WYDAJNOŚCI

Szybkość działania procesorów mierzy się m.in. w jednostkach zwanych MIPS i ang. Milion Instructions Per Second). Współczynnik MIPS nie odzwierciedla w pełni wydajności procesora, gdyż jest ona złożoną funkcją jego budowy i wykonywanych poleceń. Dlatego niekiedy zaleca się używanie różnych procesorów w zależności od wykonywanych zadań. I tak jeden procesor może być lepszy w przypadku potrzeby wykonywania złożonych obliczeń i symulacji, a drugi z kolei lepiej sprawdzać się w obsłudze dużej bazy danych. Jak już wspomniano wyżej, również częstotliwość taktowania procesora (wewnętrzna, a nie częstotliwość zegara systemowego) nie jest wyznacznikiem jego wydajności, np.: procesor Intel PentiumTV 3.6 GHz jest znacznie mniej wydajny niż AMD Opteron 1.3 GHz.

Komputer, który pokonał w grze w szachy arcymistrza Garri Kasparowa - IBM DeepBlue - miał moc ok. 3 000 000 MIPS, tj. 3xlO^!2 instrukcji/s.

ROZWÓJ ARCHITEKTURY X86 W LICZBACH

Wszystko zaczęło się od procesora i4004 (rys. 3.5), który ujrzał światło dzienne 15 listopada 1971 roku. i4004 charakteryzował się następującymi własnościami:

•    zegar - 108 KHz,

•    szybkość pracy - 0.09 MIPS,

•    4-bitowa szyna danych,

•    liczba tranzystorów - 2.300 (technologia 10 pm),

•    pamięć adresowalna - 640 B,

•    pamięć programu - 4 kB,

•    16 wyprowadzeń obudowy.

Procesor ten był używany m.in. w kalkulatorach Busicom.