Chemia13

HUKOWA AlOMU I C/ĄSIIC/KI

Ko/d/ial P Kudowa atomów jądra atomowe

l I Ko/woj koncepcji tlt>lyc/;|cyc^,h budowy muleni \ ’ ( /iislki tworzące atom l V Promieniotwórczość naturalna

Ko/d/ial 4. Kudowa atomów - powłoki elektronowe

I I I lekironowa budowa atomu I ' I lUuil okresowy pierwiastków

Ko/d/ial 5. Wiązania chemiczne

<    I Kod/ajc wiązań chemicznych

v.V Wiązania (7 i n oraz ich właściwości >. V ()krcślanic kształtu cząsteczek '■> I 1 lybrydyzacja orbitali

e ' Przewidywanie własności związku na podstawie budowy jego cząsteczek

<    (>. ( kklziaływania międzycząsteczkowe

Ko/d/ial 6. Właściwości ciał stałych, cieczy i gazów (i. I. Alotropia pierwiastków chemicznych u.2. Kudowa ciał stałych (>..k Właściwości cieczy

3. Budowa atomów jądra atomowo

3.1.    Rozwój koncepcji dotyczących budowy materii

11.1.    Starożytne koncepcje hudowy substancji

1'ylaiiic o budowę suhsl:mcji stawiali najwięksi lilo/olowic, przyrodni ry i Ii/ycy od początków rozwoju nauki. Pierwsi byli greccy lilo/olowic (VII VI w. p.n.c.), między innymi Talcs z Milctu i lleraklil z 1.1’ezu. I iważali oni, żc wszystkie substancje zbudowane są z pewnego rodzaju pierwotnej pramaterii (którą miała być „woda”, „powietrze”, „ogień" lub „ziemia” - zależnie od koncepcji filozofa), i żc w swojej istocie są • i.igle, czyli można je dzielić w nieskończoność.

|<V<. 3.1. Filozofowie greccy, którzy jako pierwsi próbowali stworzyć teorię budowy m.ibiii i )d lewej: Tales z Miletu, Heraklit z Efezu, Leukippos z Miletu, Demokryt z Abdery

/, kolei inni greccy filozofowie starożytności, wśród nich Leukippos Miletu i Demokryt z Abdery, zwani atomistami (V-IV w. p.n.e.), przyleli hipotezę przeciwstawną. Głosiła ona, że jedynymi realnymi bytami .a próżnia i atomy, które stanowią najmniejsze, niepodzielne porcje sub-lancji (greckie a-tomos oznacza: nie-podziełny).

Największym poważaniem cieszyła się teoria ciągłości substancji, roz-wmięta i przedstawiona jako system przyrodniczy przez Arystotelesa.

< >recki filozof oparł ją na koncepcji 4 żywiołów: „ziemi”, „wody”, „powietrza” i „ognia”, które zmieszane w odpowiednich proporcjach two-i/yły wszystkie znane ludziom substancje. Piątym żywiołem miał być, według Arystotelesa, eter kosmiczny, określony później przez filozofów m edniowiecznych jako materia niebiańska, z której zbudowany został '.wiat pozaziemski: Słońce, planety i gwiazdy. Teoria Arystotelesa, z pewnymi modyfikacjami, istniała w nauce i przyrodoznawstwie aż do przeło

mu XVII i XVIII wieku.

127