CCF20120614004

1.    Wsparciu poziomego podejścia do turystyki w ramach polityki wspólnotowej i narodowej (znajomość sektora, wymiana doświadczeń, koordynacja i współpraca).

2.    Uruchomienie specyficznych działań na rzecz turystyki, których celem było poprawienie jej jakości i konkurencyjności. Chodziło szczególnie o działania zmierzające do zróżnicowania form turystyki (turystyka kulturowa, wiejska, społeczna, ekologiczna) i podjęcie inicjatyw promujących te formy turystyki, które są kompatybilne ze środowiskiem.

Priorytety zostały określone w Aneksie do planu działania. Na ich podstawie miały być przeprowadzane serie projektów pilotażowych, szczególnie w zakresie turystyki wiejskiej, socjalnej i kulturalnej, szkoleń zawodowych oraz środowiska. Projekty te miały ułatwić także przedsiębiorcom branży turystycznej wielu krajów i regionów Europy skorzystanie z możliwości partnerskiej współpracy.

Plan obejmował następujące działania Wspólnoty na rzecz rozwoju turystyki:

1.    Poszerzanie wiedzy z dziedziny turystyki i położenie nacisku na spójność działania, przez następujące rodzaje postępowania:

•    rozwój statystyki dotyczącej turystyki we Wspólnocie;

•    prowadzenie szczegółowych badań umożliwiających lepszą znajomość działalności turystycznej, ocena wpływu podejmowanych działań politycznych Wspólnoty na rzecz rozwoju turystyki, badania prognostyczne nowych rodzajów i form turystyki oraz rozwój strategii przystosowanych do zmian popytu;

•    konsultacje w ramach Wspólnoty ekspertów z dziedziny turystyki.

2.    Rozłożenie okresu wakacyjnego poprzez:

•    wymianę informacji oraz obserwowanie działalności rządów i przemysłu turystycznego;

•    koordynację przedsięwzięć, działań i strategii zachęcających do wy-■ korzystywania infrastruktury i wyposażenia turystycznego poza sezonem.

3.    Działanie ponadnarodowe, polegające na popieraniu inicjatyw ponadnarodowych związanych z rozwojem turystyki, które dotyczą wyspecjalizowanych gałęzi sektora turystycznego:

•    wspieranie współpracy pomiędzy regionami przygranicznymi;

•    wspieranie inicjatyw przyczyniających się do poprawienia informacji turystycznej, szczególnie dzięki nowoczesnym technologiom;

•    rozwój współpracy turystycznej z Europą Centralną i Wschodnią (z tą częścią planu koresponduje program PHARE-TOUR1N I i II);

•    wspieranie współpracy turystycznej i technicznej w ramach partnerstwa miast;

•    wspieranie projektów pilotażowych dotyczących współpracy sektorów państwowych i prywatnych na rzecz rozwoju podupadających regionów turystycznych oraz regionów wiejskich słabiej rozwiniętych.

4.    Prawa konsumenckie turystów.

•    wspieranie inicjatyw na rzecz poprawy systemu informowania turystów;

•    ochrona turystów w takich dziedzinach, j ak istniej ące obecnie systemy klasyfikacji, przekazywanie danych, „timeshare” (wynajmowanie domu przez grupę ludzi na określony czas w celu spędzenia wakacji);

•    podwójna rezerwacja, postępowanie odwoławcze.

5.    Turystyka kulturalna (kulturowa).

Działalność Wspólnoty powinna zmierzać do ukazywania w jak najlepszym świetle spuścizny kulturowej państw członkowskich, zachęcać do lepszego poznania kultury, tradycji i sposobów życia Europejczyków. Powinno to się osiągnąć, poprzez:

•    wspieranie inicjatyw zmierzających do opracowania nowych europejskich szlaków kulturowych o znaczeniu turystycznym, przy współpracy władz centralnych, regionalnych i lokalnych;

•    wspieranie wymiany doświadczeń z zakresu techniki obsługi gości (visitor managment).

6.    Turystyka a środowisko.

•    wspieranie inicjatyw zmierzających do poinformowania i uczulenia turystów, osób korzystających z usług turystycznych o współzależności pomiędzy turystyką a środowiskiem;

•    wspieranie działań wiodących o charakterze nowatorskim równoważących potrzeby turystyki i ochrony przyrody na szczeblu lokalnym i regionalnym, szczególnie w strefach przybrzeżnych, górskich, parkach, rezerwatach przyrody, poprzez wprowadzenie zasad oprowadzania zwiedzających;

•    wspieranie inicjatyw rozwijających inne formy turystyki.

7.    Turystyka wiejska.

Działania państw członkowskich w tym zakresie powinny mieć na celu rozwój czynnej turystyki w środowisku wiejskim, szczególnie agroturystyki, drobnego hotelarstwa rodzinnego oraz prowadzenia działań współ-

165