196
Uwzględniając te wartości, otrzymuje się np. dla średnicy wiertła d = 8 mm posuw równy 0,103; 0,149 i 0,206 mm/obr.
7. Obliczamy ekonomiczną (vce) lub wydajnościową (vclv)prędkość skrawania. Aby obliczyć te wartości trzeba wyznaczyć najpierw doświadczalny związek okresu trwałości ostrza Tc z parametrami skrawania, który przedstawia się w postaci wzoru Taylora
CV
<fUT
(7.8)
gdzie: CT- stała zależna od rodzaju materiału obrabianego wyznaczona doświadczalnie, s, uT, eT - wykładniki potęgowe ustalone doświadczalnie, B, - współczynniki poprawkowe uwzględniające wpływ innych czynników' takich jak: kształt powierzchni natarcia, miara głównego lub pomocniczego kąta przystawienia, twardość lub wytrzymałość materiału obrabianego, wartość promienia zaokrąglenia naroża itp.
Z wzoru (7.8) wyprowadzamy
(7.9)
(7.10)
vcT=———nc< >
przy czym
Cv = , m = -, mv=—, Cv= —.
Do założeń obliczeniowych trwałości największej wydajności Tcw, odpowiadającej takim warunkom skrawania, dla których czas jednostkowy jest najmniejszy i trwałości ekonomicznej Tce, gdzie koszt jednostkowy jest najmniejszy, potrzebna jest jeszcze znajomość czasu traconego na zmianę narzędzia Tzn (w min.), kosztu eksploatacji narzędzia (w zł) przypadającego na jeden okres trwałości ostrzami jednostkowego kosztu eksploatacji obrabiarki Ka (w zł/min). Zależności tych czynników wyrażają się wzorami [90]
(7.11)
Tcw = {s-\)XT:n,
T.
(7.12)
gdzie: A - współczynnik równy stosunkowi czasu skrawania do czasu maszynowego, obliczonego według wzoru (8.1) w danym zabiegu obróbkowym (tskJtm).
Jeśli się wstawi obliczone wartości Tcw lub Tce do wzoru (7.9) zamiast Tc, to otrzymuje się wartości prędkości skrawania gwarantujące minimum czasów jednostkowych (vj lub minimum kosztów (vce).
Niekiedy, najczęściej w wyniku zaleceń producentów materiałów narzędziowych co do okresu trwałości ostrza, przyjmuje się inną wartość prędkości skrawania (vcz) niż wydajnościowa czy ekonomiczna. Wówczas powinny być spełnione następujące nierówności [37]