290
290
wych wałka i wykonanie nakiełków. W tym ostatnim wypadku po zbliżeniu się przedmiotu wraz z uchwytem do osiowania i mocowania wałka do frezów zostaje włączony ruch posuwowy i rozpoczyna się zabieg frezowania powierzchni czołowych. Wraz z zakończeniem zabiegu frezowania wrzeciona fre-zarskie odsuwają się od powierzchni czołowych obrabianego przedmiotu na Rys. 15.23. Schemat frezarko-nakiełczarki odległość około 1 mm, a przedmiot wy
konuje ruch powrotny w położenie wrzecion wiertarskich, po czym rozpoczyna się zabieg wykonania nakiełków.
Jeśli chcemy jednocześnie z wykonaniem nakiełków obrobić zewnętrzną powierzchnię walcową i załamać krawędź, to na jedno z wrzecion zakłada się specjalną oprawkę (rys. 15.23). W ten sposób przygotowany wałek może być zamocowany w uchwycie samocentrującym trzyszczękowym, podparty kłem i obrobiony na tokarce wielonożo-wej lub kopiarce w jednej operacji i w jednym zamocowaniu.
15.5.1. TOCZENIE ZGRUBNE I KSZTAŁTUJĄCE ZEWNĘTRZNYCH POWIERZCHNI OBROTOWYCH
Obróbkę zgrubną i kształtującą zewnętrznych powierzchni obrotowych wykonujemy na obrabiarkach należących do grupy tokarek. Ze względu na uzyskiwaną dokładność wymiarową i chropowatość powierzchni rozróżnia się trzy rodzaje toczenia: zgrubne (wstępne), kształtujące (średnio dokładne) i dokładne. W toczeniu zgrubnym na tokarkach kłowych można uzyskać dokładność wymiarową od 14 do 13 klasy ISO (IT14-IT13) i chropowatość powierzchni odpowiadającą parametrowi Ra = od 40 do 20 pm. W operacji toczenia kształtującego natomiast oprócz obróbki powierzchni walcowych wykonuje się wcięcia, załamania krawędzi itp. Podczas toczenia kształtującego uzyskuje się odpowiednio od IT12 do IT11 i parametr Ra = od 30 do 20 pm, a podczas toczenia dokładnego od IT11 do IT9 i parametr = od 10 do 2,5 pm. W toczeniu dokładnym większą - w porównaniu z toczeniem kształtującym - dokładność wymiaru i powierzchni uzyskuje się dzięki zastosowaniu niewielkich głębokości skrawania (ap < 1 mm) i małych posuwów (f- od 0,1 do 0,3 mm/obr.). Na ogół nie należy łączyć toczenia zgrubnego z kształtującym, ponieważ w pierwszym wypadku obrabiarka nie musi być zbyt dokładna, a pracownik obsługujący może mieć mniejsze kwalifikacje. Połączenie omawianych rodzajów toczenia jest uzasadnione w odniesieniu do obrabiarek odznaczających się dużą koncentracją operacji.
Obról dzasięa sterowań ki wymli nie obwi Tókar, gdy żaka cji średa lejności c 15.24 pa walcowa się w tra wierzchs widziana dniego. ą nieważ -s niekorzys wania ukł silnika teł rysunkaet Tokari można m-; port tylny: wyposażę! dzo złoża drogi, una odznaczaj drauliczn? ków. W pii suje sic w których at na stałe. O przyjąć, 3 sztuk ekisi biać na teł wych niż s go przezna
Wanmit się w mian cały naddat przejściu. 1 skrawania: