choroszyP8

508

nia, wartość i równomierność luzu międzyzębnego i poziom hałasu w czasie próby bez i pod obciążeniem. Uzyskanie śladów zazębienia wymaga pokrycia tuszem zębów koła napędzającego. Wymiary prawidłowych śladów styku powstałe na bokach zębów koła współpracującego dla kół o przeciętnej dokładności powinny spełniać następujące zależności (rys. 22.38)

508

B

-100% = 75 +95% oraz

—100% = 55-70% h_r

a dla przekładni o małej dokładności wartości tych stosunków mogą być o połowę mniejsze.

Rys. 22.38. Ślad styku zębów, sprawdzanych po zmontowaniu „na tusz”

Wielkości luzu międzyzębnego na całym obwodzie zależy od grubości zębów i odległości osi współpracujących kół. Cienkie zęby jednego lub obu kół bądź większa od wymaganej odległość osi zwiększają wartość tego luzu (rys. 22.39b). Odwrotnie jest, gdy mamy zbyt grube zęby jednego lub obu kół lub mniejszą od wymaganej odległość osi. Wtedy uzyskamy zbyt mały luz międzyzębny na całym obwodzie (rys. 22.39c). Warto jeszcze dodać, że niewłaściwe ślady styku zębów, mogą być również wynikiem przekrzywienia osi kół względem siebie. Z rysunku 22.39d, który odnosi się do tego przypadku można dostrzec, że nieprawidłowość ta powoduje styk zębów na części ich długości.

Hałaśliwość przekładni podczas pracy zależy od wartości odchyłek wykonania i montażu kół zębatych oraz stopnia nierównomiemości obciążenia przekładni. Ponieważ hałaśliwość przekładni wzrasta ze wzrostem prędkości obwodowej kół zębatych, przeto szybkobieżne przekładnie zębate poddaje się badaniom cichobieżności w specjalnych kabinach. Oceniając pod tym względem przekładnię zębatą, musimy uwzględnić, że poziom ciśnienia akustycznego większy od 95 dB może uszkodzić słuch w sposób trwały.

22.5. FORMY ORGANIZACYJNE MONTAŻU

O organizacji procesu technologicznego montażu decyduje głównie wielkość produkcji oraz wymiary i masa zarówno poszczególnych jednostek, jak i całego wyrobu. W produkcji jednostkowej i małoseryjnej znajduje zastosowanie montaż stacjonarny. Można w nim wyróżnić montaż niedzielony i dzielony. W pierwszej formie wszystkie roboty wykonuje jeden pracownik bez podziału maszyny lub urządzenia na zespoły montażowe. Odmianę tej formy stanowi przypadek, gdy montaż całego wyrobu wykonuje brygada pracowników. Wówczas występuje specjalizacja robotników w zakresie wy-