Równania (1.10) można zastąpić równoważnymi im równaniami sumy momentów względem trzech dowolnych punktów, nie leżących na jednej prostej lub układem równań składającym się z dwóch równań sumy momentów względem dwóch punktów i jednego równania sumy rzutów sił na dowolną oś nie prostopadłą do prostej łączącej te dwa punkty.
W układach prętowych, w których występują połączenia przegubowe, układ równań równowagi należy rozszerzyć o dodatkowe równania, jakie stanowią warunki zerowania się momentu wszystkich sił działających po jednej stronie przegubu, obliczonego względem tego przegubu.
W obliczeniach wytrzymałościowych korzystamy z wielkości geometrycznych . Im! nkleryzujących dany przekrój. Należą do nich:
■i Pole przekroju ^wm2
I. Momenty statyczne pola względem dowolnych osi w m
Momentem statycznym pola A względem danej osi nazywamy sumę iloczynów i li menlarnych pól dA przez ich odległości od tej osi, obejmującą całe pole A:
•V,, \zdA, Sz=\ydA. (2.1)
Moment statyczny może być dodatni lub ujemny, a względem osi przechodzą-i. | pi /,(•/. środek ciężkości pola jest równy zeru.
Współrzędne środka ciężkości
I '■ lii lżenie środka ciężkości względem układu osi y, z określająjego współrzędne:
■ ' i. pi/uchodzące przez środek ciężkości figury nazywamy osiami centralnymi luli unikowymi.