CIMG3163

V!. Coapodi 1'

przywiązać sznurek do dwóch łub trzech krmd i tak ciągnąć je w t* \,_itt I tfronę domu Kto nie jest wtajemniczony będzie przekonany, n> jm |g^ •

W końcu nawet najdowcipniejsi zasypiali, a sen w gospodzie by*f ! zadziwiająco krótki, jeśli wierzyć: zarówno rozmówkom, jak i lamw • turystom. Po wielogodzinnej jeździć pobyt w gospodzie wypełniał Ąl posiłek, a po nim towarzyskie popijanie przy kominku (nieodzowne, u f gospoda jest w Niemczech lub w Holandii). Natomiast budzić się ka/; podróżni niezwykle wcześnie.    <1

Zanim się wyruszyło, jeszcze sporo było do załatwienia w gospoda f śniadanie należy do spraw najmniej ważnych; ponieważ w Niemca# r dolicza się za dodatkowe napoje dosyć duże kwoty, wielu podróżnym [

— informuje Montaigne — woli jechać na czczo.

Kto je śniadanie, zadowala się małym: jajko na miękko i szklanka (jeśli na południu), polewka - na północy. Gdy do Monachium jecb¹ Stachnik Lubomirski, czasami jadał rano w gospodzie sam jeden, dorad zaś pożywiali się zapewne już w drodze, jak wynika z zachowany# rachunków posła króla Danii, także w Poznaniu u Ćwikiekzyfci w drugiej ćwierci XVII wieku „frysztyk" był tani, a więc bardzo skromny Przed odjazdem trzeba się jeszcze było rozliczyć z gospodarzem (jś r się nie załatwiło tego wieczorem, co było roztropniejsze) i roabc f napiwki. Rozmówki przedstawiają, jak to się odbywało:

-    Gospodarzu, zróbcie rachunek. Ile wam się należy od każdego? Ir jesteśmy winni?

-    Tylko tyle co zwykle, panie.

-    Więc de bierzecie od posiłku od jednej osoby?

-    Ćwierć sfcuda, panie.

-    Macie więc osiem ćwierćskudów za nas ośmiu. Panowie (to 6 współtowarzyszy) dajcie spokój z sakiewkami, policzymy się potem _

-    Panie, należy się jeszcze za waszych trzech służących.

-    To prawda. De za nich?

-    Pół skuda, panie.

-    To za wiele, macie tu pięć sous, wystarczy.

-    No dobrze, dobrze panowie; Bóg zechce, że jeszcze tędy będziecie jed#

-    Tak, mam też nadzieję. Bóg da. Macie tu dziesięć sous na wino ® służących i na szpilki dla dziewek.

-    Dzięki wielkie, panowie. Niech Bóg da wam dobrą i długą 01) draft-Rozłiczanie następuje już w drodze:

-    Ten gospodarz to uczciwy człowiek, jeślibym tędy przejeżdżał, wsKp* waJbym tylko do niego.

-    Ja też Ugościł nas całkiem dobrze i tanio.

-    Tak, z pewnością. Myślę, że każdy ma dać dwadzieścia sous.    ₄

Kontrasty «*

KONTRAS opisy g<

elementy i jednak - ji Tak wie miejsca prz gospodarz ręce (aby U łatwo slęgl przestrzega służba płac Zastawa W ubogie! zwoitą nori chy ze zdl raczej niski obsłużony pościeli, (ł w roku 16) bardzo grzi Pan Ambas należy pić i Wszy st ki Widelec — j osobliwość nia na półn wyprą z dwi w tym zakre nia ruchu, sl nioną funkc Mory son, szczędzi łnfo wysoko ceni niewysoką o tam czystą p ją często, ZW) konieczne), al przynosić svn

razem, gdy wr

pamiętam, ntyj