INNE KATEGORIE NAZW WŁASNYCH z dwóch lub trzech znaków. Urodzony w danym rezerwacie żubr otrzymuje nazwę, która powinna zaczynać się literą będącą symbolem tego rezerwatu. Zgodnie z tymi zasadami nazwy żubrów pochodzących z polskich rezerwatów rozpoczynają się na Po-, Pol-, np. Pogodek, Polonia, Powabna, Powolina. W ten sposób powstają też nazwy sztuczne, będące często przypadkowym połączeniem sylab, np. Poplisz, ojciec Poranek, matka Pliszka. Polskie ogrody zoologiczne miały natomiast ogólny symbol Zo-, do którego dodawano w nowej nazwie pierwszą sylabę (lub jej część) nazwy miasta, w którym urodził się żubr, np. Zokrak, Zogda itp. (Zwoliński 1978, 1983).
Tak powstające nazwy zarówno koni rasowych, jak i żubrów nie podlegają klasyfikacji znaczeniowej, choć dają się wśród nich wyróżnić formy odapelatywne i od nazw własnych, przypadkowo pełniące funkcje zoonimów.
BIBLIOGRAFIA (WYBÓR)
Bubak J., 1974-1977, Nazwy zwierząt domowych z terenu Sądecczyzny w dokumencie z końca XVII w., Rocznik Sądecki 15-16, 391-403.
Bubak J., 1996, Nazwy psów rasuwych na podstawie materiału z krakowskiej kartoteki Polskiego Związku Kynologicznego, Rozprawy Slawistyczne 11 (Lublin), 185-199.
Bubak J., Wilkoń A., 1969, Z problematyki nazw własnych koni, Język Polski 49, 291-296.
Galas P., 1968, Nazwy krów z przyrostkiem -ula w pow. bocheńskim, (w:) Symbolae Philologicae in honorem Vitoldi Taszycki, Wrocław, 85-90.
Głowacki J., 1992, Imiona własne zwierząt w Ogrodzie Fauny Polskiej w Bydgoszczy, Język Polski 72, 151-153.
Głowacki J., 1993, Zoonimy w utworach Edmunda Niziurskiego, (w:) Onomastyka literacka, red. M. Biolik, Olsztyn, 219-223.
Górnowicz H., 1959, Zawołania zwierząt domowych w Sztumskiem, Onomastica 5, 451-462.
Górnowicz H., 1973, Zoonimia Powiśla Gdańskiego, Zeszyty Naukowe Wydziału Humanistycznego UG, Filologia Polska, Prace Językoznawcze 2, Gdańsk, 41-55.
Jakus-Borkowa E., 1996, Nazwy własne zwierząt ogrodów zoologicznych w Opolu i Wrocławiu, Rozprawy Slawistyczne 11 (Lublin), 199-215.
Pawlik S., 1922, Nazwy krów w początkach XVIII wieku, Lud 21, 203-209.
Strutyński J., 1993, Imiona zwierząt pokojowych, Onomastica 38, 203-234.
Strutyriski J., 1994, Wpływ telewizji na zoonimię miejską, (w:) Współczesna polszczyzna mówiona w odmianie opracowanej (oficjalnej), Kraków, 243-249.
Strutyński J., 1996a, Tendencje słowotwórcze w polskiej zoonimii, Język Polski 73, 49-58.
Strutyński J., 1996b, Urbozoonimia polska, Kraków.
Strutyński J., 1996c, Zoonimia miejska. Próba klasyfikacji, Rozprawy Slawistyczne 11 (Lublin), 217-228.
340