CCF20130221025

/.cum iiKiiitlnć się im prostej (odchyłki nic większe ni/0,2 mi skuli wilgotności), zaś /pozostałych dwóch jeden powinien leżeć powyżej linii, drugi poniżej, lec/ w obu przypadkach w odległościach nic większych niż 0,6% w skul i wilgotności.

W przypadku niespełnienia tego warunku oznaczenie należy powtórzyć.

Punkt przecięcia wykreślonej linii z linią odpowiadającą 25 uderzeniom określa wilgotność równą granicy płynności W_L badanego gruntu.

3. OZNACZANIE GRANICY PŁYNNOŚCI GRUNTU METODĄ WASILIEWA

W metodzie Wasiliewa granicą płynności W_L jest wilgotność, przy której od powiednio skonstruowany stożek zagłębi się pod własnym ciężarem w grunt na głębokość 10 mm w ciągu 5 sekund. Stosuje się ją głównie przy badaniu gruntów wysadzinowych.

3.1. Przyrządy

a.    Stożek wahadłowy o kształcie i wymiarach, jak na rysunku 6.3, wykonany zc stali nierdzewnej, polerowany, o masie 76 ± 0,2 g, z dwoma rowkami pierścieniowymi o szerokości 0,2 mm na wysokości 10,0 i 12,0 mm.

b.    Naczynie cylindryczne (rys. 6.3) o średnicy wewnętrznej co najmniej 40 mm oraz wysokości 20 mm.

c.    Sekundomierz.

d.    Parowniczka porcelanowa o średnicy 15 cm.

e.    3 tygielki porcelanowe o średnicy 3 cm.

I    I I' i n gnlowiinir próbki i wy kominie* o/lliic/cniii

IimhImu /oiiy grunl nalepy przygotować nnalogic/nio jak w metodzie Casagran li i o i hi N/.ezogólną uwagę, aby pasta gruntowa nadmiernie nie wysyehala.

i 11 Maniowami próbkę gruntu w postaei pasty nałożyć do nae/ynia cylindrycz-mi im a pomocą łopatki, tak aby nie pozostały w niej pęcherzyki powietrza, a imiiia powierzchnia próbki była równa z brzegiem naczynia i wygładzona.

i ( i i ii stu ilo/ek wali) lekko zwilżoną olejem wrzecionowym.

li i i i i i i ) m stożek dotknąć ostrzem powierzchnię próbki w naczyniu, zwolnić u Im , i palców, tak aby stożek zagłębił się pionowo w próbkę pod własnym i !• oman

i 1¹11 upływie 5 sekund od momentu zwolnienia uchwytu należy ustalić jego za-idt biime. oceniając je według poziomu położenia obu pierścieni.

. w p|i alożek z naczynia i z miejsca zagłębienia stożka pobrać do tygielka i" I "i g gruntu i oznaczyć wilgotność według ćwiczenia 3.

i 11 il \ sposób postępowania zależy od zagłębienia stożka:

iiplębicnin mniejszego od 8 mm nie uwzględnia się, należy zwiększyć wil gnluoM pasty gruntowej przez dodanie do niej nieco wody destylowanej, iiplęhienie w zakresie 8 -MO mm - zwiększać dwa razy wilgotność pasty iu nulowej, lak aby największe zanurzenie stożka nie przekroczyło 12 mm, nglęhicuie 10 mm - powtórzyć badanie przy niezmiennej wilgotności po dodatkowym wymieszaniu (dokładnie), a otrzymawszy ponownie zagłębiona 10 mm, zakończyć oznaczenie,

agłębienie w zakresie 10 + 12 mm - zmniejszać dwa razy wilgotność pasty inuntowcj, przez powolne podsuszanie jej w temperaturze pokojowej, tak iib\ zanurzenie stożka było nie mniejsze niż 8 mm,

nglębicnio większe od 12 mm - pomiaru nie uwzględnia się, zmniejszyć wilgotność pasty gruntowej, jak w pkt. 4).

t \ t Mdlc/anie wyników

a o li w obu badaniach uzyskano zagłębienie stożka równe 10 mm, to jako gra-plyuności gruntu wg Wasiliewa W_L należy przyjąć średnią arytmetyczną wil-.......i gruntu przy obu oznaczeniach.

Mo.mlen obu wilgotności nie powinna przy tym przekroczyć 5% względnej Hllośi i średniej.

U przypadku gdy przy kolejnych badaniach uzyskano różne zagłębienia stożka ukosie 8+12 mm), to wartość W_L należy określić za pomocą interpolacji gra-

^II    iu i nu podstawie wykresu dla co najmniej trzech oznaczeń.

W obu metodach wilgotność gruntu należy oznaczyć według ćwiczenia 3.

51