mech017

żeniu układać się na prostej (odchyłki nie większe niż 0,2 na skali wilgotności), zaś z pozostałych dwóch - jeden powinien leżeć powyżej linii, drugi - poniżej, lecz w obu przypadkach w odległościach nie większych niż 0,6% w skali wilgotności.

W przypadku niespełnienia tego warunku oznaczenie należy powtórzyć.

Punkt przecięcia wykreślonej linii z linią odpowiadającą 25 uderzeniom określa wilgotność równą granicy płynności Wl badanego gruntu.

3. OZNACZANIE GRANICY PŁYNNOŚCI GRUNTU METODĄ WASILIEWA

W metodzie Wasiliewa granicą płynności W_L jest wilgotność, przy której odpowiednio skonstruowany stożek zagłębi się pod własnym ciężarem w grunt na głębokość 10 mm w ciągu 5 sekund. Stosuje się ją głównie przy badaniu gruntów wysadzinowych.

3.1. Przyrządy

a.    Stożek wahadłowy o kształcie i wymiarach, jak na rysunku 6.3, wykonany ze stali nierdzewnej, polerowany, o masie 76 ± 0,2 g, z dwoma rowkami pierścieniowymi o szerokości 0,2 mm na wysokości 10,0 i 12,0 mm.

b.    Naczynie cylindryczne (rys. 6.3) o średnicy wewnętrznej co najmniej 40 mm oraz wysokości 20 mm.

c.    Sekundomierz.

d.    Parowniczka porcelanowa o średnicy 15 cm.

e.    3 tygielki porcelanowe o średnicy 3 cm.

Uchwyt

'.2. Przygotowanie próbki i wykonanie oznaczenia

Dostarczony grunt należy przygotować analogicznie jak w metodzie Casagran-dc’a, zwracając szczególną uwagę, aby pasta gruntowa nadmiernie nie wysychała.

.1 Przygotowaną próbkę gruntu w postaci pasty nałożyć do naczynia cylindrycznego za pomocą łopatki, tak aby nie pozostały w niej pęcherzyki powietrza, a górna powierzchnia próbki była równa z brzegiem naczynia i wygładzona.

I>, Przetrzeć stożek watą lekko zwilżoną olejem wrzecionowym.

c. Trzymając stożek dotknąć ostrzem powierzchnię próbki w naczyniu, zwolnić uchwyt palców, tak aby stożek zagłębił się pionowo w próbkę pod własnym ciężarem.

il Po upływie 5 sekund od momentu zwolnienia uchwytu należy ustalić jego zagłębienie, oceniając je według poziomu położenia obu pierścieni.

e. Wyjąć stożek z naczynia i z miejsca zagłębienia stożka pobrać do tygielka 10 h-15 g gruntu i oznaczyć wilgotność według ćwiczenia 3.

I Dalszy sposób postępowania zależy od zagłębienia stożka:

-    zagłębienia mniejszego od 8 mm nie uwzględnia się, należy zwiększyć wilgotność pasty gruntowej przez dodanie do niej nieco wody destylowanej,

-    zagłębienie w zakresie 8    10 mm - zwiększać dwa razy wilgotność pasty

gruntowej, tak aby największe zanurzenie stożka nie przekroczyło 12 mm,

-    zagłębienie 10 mm - powtórzyć badanie przy niezmiennej wilgotności po dodatkowym wymieszaniu (dokładnie), a otrzymawszy ponownie zagłębienie 10 mm, zakończyć oznaczenie,

-    zagłębienie w zakresie 10 4-12 mm - zmniejszać dwa razy wilgotność pasty gruntowej, przez powolne podsuszanie jej w temperaturze pokojowej, tak aby zanurzenie stożka było nie mniejsze niż 8 mm,

-    zagłębienie większe od 12 mm - pomiaru nie uwzględnia się, zmniejszyć wilgotność pasty gruntowej, jak w pkt. 4).

.'..^Obliczanie wyników

Jeżeli w obu badaniach uzyskano zagłębienie stożka równe 10 mm, to jako granicę płynności gruntu wg Wasiliewa W_L należy przyjąć średnią arytmetyczną wil gotności gruntu przy obu oznaczeniach.

Różnica obu wilgotności nie powinna przy tym przekroczyć 5% względnej wartości średniej.

W przypadku gdy przy kolejnych badaniach uzyskano różne zagłębienia stożka (w zakresie 8 4 12 mm), to wartość W_L należy określić za pomocą interpolacji gra licznej na podstawie wykresu dla co najmniej trzech oznaczeń.

W obu metodach wilgotność gruntu należy oznaczyć według ćwiczenia V

M