5. STRUKTURA DIALOGU
5 ] Jednostko bodowy tekstu dialogowego Prowadzone Od kilku lat badania języka mówionego wykazały u dla
^SS3^3S!SS!S&2a-
psychologiczny i socjologiczny. Przy „pU|e forS nej należy brad pod uwagę także czynniki pozajęzykuwe. ponu ,u “
na kształt językowy tekstu mów.onego i warunkują ppwtUnk j,.,, odnuan» ofi cjalnej lub nieoficjalnej. Każdy akt komunikacji językowej ,Wad. , ujJl c. nuatOw. jak: nadawca i odbiorca, kod, kanał i przekaz. W konkretnym .ku1 ko---ry-yj językowej muszą byd spełnione następujące warunki
- wymiana infomacji między nadawcą i odbiorca:
- komunikacja bezpośrednia! natychmiastowa;
- kanał akustyczny,
- elementy pozajęzykowe.
Ważną cechą wypowiedzi mówionych jest spontaniczność, a tate rozwój Luiear-By w czasie. Proces powstawania tekstów mówionych odbywąsię jadywuT. jest dzia-tttaem. w wyniku którego powstaje tekst utrwalony tylko w pamięci uczestników da-•ego dżi komunikacji. Bezpośredni kontakt umożliwia rozmówcom wymianę ról nadawcy ijęŁiopy. lffiędzy nadawcą i odbiorcą istnieje sp.ratźtaic wnutne. Nadawca _ i rdwrrrą p wToóiautoramj powstającego tekstu, ponieważ bezjaikredni kontakt nadawcy i odbiorcy pozwala na wzajemne kontrolowanie wypowiedzi, a co za tym idzie, umoztrwa korygowanie i uzupełnianie wypowiedzi współrozmówcy
Z opisu akta komunikacji wynika, że podstawową fomtą realiząęnflłwffó w1edzi mówionej jeat dialog Mukałovsky wyrółnta Trzy asiiekty dialogu Po pierw-
iit<nami istnieje napięcie, czyli psycholo
t SSSSS /1. t«U icla. ja/.. Ol " UÓH-j/.. i o wj'<nici,i«ją się to
i~zTjrrn mu
. (Rudek
praliuwkJM JM mmartuną wsrtją »W srtyioihi pr Smkiw ■'“k1"
■OwaWO)