domagala023

ptifnią Europejską

ISjflrt:!'Hubner (ur. 1948) - polski polityk, profesor nkuk ekonomicznych. Wielokrotny dzionek polskiego rządu. W 1994 roku została doradcą wicepremiera Grzegorza Kołodki,

wiatach 1994-1996 wiceministrem przemysłu i handlu W 1996 roku organizowała UKIE, któremu dwukrotnie przewodniczyła. W 1998 roku objęła funkcję wiceprzewodniczącej Europejskiej Komisji Gospodarczej (EKG) ONZ, a od 2000 roku przewodniczącej EKG ONZ w randze zastępcy sekretarza generalnego ONZ. Po 2001 roku kolejno wiceminister spraw zagranicznych i minister j- członek Rady Ministrów ds. europejskich w rządzie Leszka Millera. Reprezentowała Polskę podczas prac Konwentu Europejskiego. Od maja 2004 roku członek Komisji Europejskiej, a od listopada 2004 roku komisarz Unii Europejskiej ds. polityki regionalnej.

4.2. Narodowa Strategia Integracji

Narodowa Strategia Integracji (NSI) była po Programie działań dostosowujących polską gospodarkę i system prawny do wymogów Układu Europejskiego następnym znaczącym dokumentem rządowym dotyczącym przygotowań Polski do członkostwa w Unii Europejskiej. Strategię przygotował Komitet Integracji Europejskiej jako odpowiedź na uchwałę Sejmu RP z 14 marca 1996 roku, w której zwracał się on do Rady Ministrów o zintensyfikowanie działań służących nakreśleniu i wsparciu przekształceń prawnych oraz gospodarczych, zmierzających do członkostwa w Unii Europejskiej, a także o wypracowanie narodowej strategii dochodzenia do Unii Europejskiej.

Rząd zatwierdził Strategię 28 stycznia 1997 roku. Miała ona przede wszystkim:

■    wskazać zadania wynikające z procesu dostosowawczego w okresie poprzedzającym negocjacje, w trakcie negocjacji, a także w pierwszym okresie członkostwa;

■    usystematyzować dotychczasowe przedsięwzięcia;integracyjne;

■    podkreślić priorytety i kluczowe elementy procesów dostosowawczych i wyzwań rozwojowych³⁴.

Głównym celem NSI było wskazanie drogi do osiągnięcia jak najkorzystniejszej dla Polski integracji z UE, obejmującej aspekty gospodarcze, polityczne (w tym bezpieczeństwa i polityki zagranicznej), społeczne, cywilizacyjne i kulturowe.

Narodowa Strategia Integracji opierała się na czterech podstawowych założeniach:

■    członkostwo Polski w Unii obejmie integrację we wszystkich obszarach;

• integracja Polski z Unią powinna umożliwić maksymalizację tempa wzrostu gospodarczego przy jednoczesnym dążeniu do stopniowego wypełniania kryteriów Unii Ekonomicznej i Monetarnej;

Narodowa Strategia Integracji, „Monitor Integracji Europejskiej” 1996, wydanie specjalne, s. 1-2.

Instytucjonalno-prawne ramy procesu integracyjnego...

t ■ integracja Polski z Unią to proces przynoszący korzyści obu stronom;

I * z integracją wiążą się koszty dostosowawcze.

Jednocześnie Strategia wykluczała selektywne uczestnictwo w procesach inte-gracyjnych i akcentowała uczestnictwo z pełnymi prawami członkowskimi w Unii I Europejskiej.

NSI adresowano do organów administracji rządowej, przedstawicielstw Polski | za granicą, prezydenta i parlamentu, partii politycznych i organizacji społecznych, j,^; przedsiębiorstw i organizacji pracodawców, związków zawodowych oraz wszyst-| kich obywateli. Głównym koordynatorem realizacji Strategii był Komitet Integracji Europejskiej. Strategia akcentowała potrzebę przygotowania społeczeństwa do integracji, stąd nacisk na rozwój edukacji europejskiej, zwłaszcza w wykonaniu organizacji pozarządowych. Realizacja celów strategii miała następować w stałym dialogu ze społeczeństwem.

W Strategii podkreślono potrzebę prowadzenia określonych działań informacyjnych, nie tyle ze względu na skalę poparcia dla UE, ile z powodu relatywnie niskiego poziomu wiedzy na temat integracji. Wskazywała też na wiele warunków (de facto zadań) zapewniających przygotowanie do akcesji i tym samym integrację z Unią Europejską korzystną dla RP; kontynuowanie zmian systemowych (prywatyzacji, reform finansów publicznych i systemu ubezpieczeń), rozwijanie infrastruktury, ze szczególnym uwzględnieniem transportu i telekomunikacji, zwiększenie konkurencyjności polskiej gospodarki, wspieranie nauki i techniki, usprawnianie instytucji wdrażających nowe rozwiązania prawne. Są to zadania aktualne zarówno przez cały okres przygotowania do akcesji, jak i w obecnej fazie członkostwa Polski w UE.

Strategia ukierunkowywała prace instytucji rządowych i rozpoczynała ogólnospołeczną debatę na temat możliwych konsekwencji członkostwa Polski w Unii. Narodowa Strategia Integracji była dokumentem dość ogólnikowym, dlatego należało sporządzić bardziej precyzyjne zalecenia. W konsekwencji na bazie NSI opracowano Harmonogram działań implementacyjnych, zaakceptowany przez rząd 3 czerwca 1997 roku. Zawierał on przede wszystkim;

« wykaz zadań koniecznych do realizacji, a wynikających z NSI;

■    wykaz jednostek odpowiedzialnych za realizację tychże (instytucje kluczowe i współpracujące);

■    terminy realizacji wskazanych wyżej działań.

W Harmonogramie określono 129 szczegółowych zadań, odnoszących się do dziedzin przedstawionych w NSI. Na pierwszym miejscu przedstawiono zadania horyzontalne, których realizację przewidziano do końca 1997 roku. Do najistotniejszych należały m.in.: