DSC00151 (15)

Zarządzanie środkami pieniężnymi podmiotu obejmuje lokaty dokony. wane głównie w gotówce i jej ekwiwalentach.

Standardy zalecające sporządzenie rachunku przepływów pieniężnych proponują podział przepływów pieniężnych według rodzajów działalno-ści prowadzonej przez podmiot:

1)    przepływy z działalności operacyjnej,

2)    przepływy z działalności inwestycyjnej,

3)    przepływy z działalności finansowej.

Koncepcję przepływów pieniężnych przedstawiono na schemacie nr 2

Źr6dło: Opracowanie własne

W Wielkiej Brytanii Standard Sprawozdawczości Finansowej nr 1 rozszerza ten podział, wprowadzając jako odrębne grupy dodatkowo opodatkowanie oraz zyski z lokat kapitałowych oraz obsługi działalności finansowej, jednak sama koncepcja pozostaje generalnie ta sama.

W rachunku przepływów pieniężnych dopuszcza się stosowanie dwóch metod obliczania przepływów pieniężnych netto z działalności operacyjnej:

1 metody bezpośredniej, i - metody pośredniej.

Metoda bezpośrednia polega na wykazywaniu w ramach działalności operacyjnej podstawowych tytułów wpływów i wydatków (w szczególności: wpływów od odbiorców, płatności z tytułu dostaw, płatności dla oraz w imieniu pracowników). Kwoty wyżej wymienionych wpływów i wydatków są, w rachunku przepływów pieniężnych sporządzanym metodą bezpośrednią, wykazane jako odrębne pozycje, a następnie zagregowane do kwoty przepływów pieniężnych netto z działalności operacyjnej. Informacje finansowe niezbędne w przypadkach zastosowania metody bezpośredniej można uzyskać:

1)    bezpośrednio z ewidencji, lub

2)    pośrednio, poprzez skorygowanie wielkości sprzedaży, kosztów wytworzenia produktów sprzedanych oraz innych pozycji rachunku zysków i strat o zmiany stanu zobowiązań, należności i zapasów oraz innych pozycji niegotówkowych lub takich, których efekt w postaci przepływów pieniężnych zaliczono do działalności inwestycyjnej bądź finansowej.

Metoda pośrednia za punkt wyjścia w obliczaniu przepływów pieniężnych netto z działalności operacyjnej przyjmuje wynik finansowy netto. Wartość wyniku koryguje się następnie o pozycje najczęściej nie powodujące zmian w gotówce lub jej ekwiwalentach (w plus lub in minus).

Do głównych zalet stosowania metody bezpośredniej należą:

1)    wykazanie struktury wpływów i wydatków z działalności operacyjnej,

2)    dostarczanie informacji użytecznej w określaniu przyszłych przepływów pieniężnych z działalności operacyjnej, która nie jest dostępna w przypadku zastosowania metody pośredniej,

3)    łatwość weryfikowania pozycji i kwot pieniężnych w sposób wolny od stronniczości.