Źródłami światła (promieniowania widzialnego) nazywamy ciała, które przetwarzają energię cieplną, elektryczną lub inny rodzaj energii na promieniowanie świetlne Dział optyki zajmujący się oceną źródeł światła na podstawie subiektywnych wrażeń wzrokowych nazywamy fotometrią wizualną. Zakres częstotliwości prouńeroowama, na które reaguje oko ludzkie jest stosunkowo wąski. Nawet w tym zakresie oko reagnje niejednakowo na promieniowanie o różnych częstotliwościach. O wrażeniach wzrokowych decyduje tylko energia i rozkład widmowy widzialnej części promieniowania. Wielkością charakteryzującą źródło światła jest jego natężenie (światłość) /, wyrażająca ilość promieniowania świetlnego wysyłanego przez źródło światła w jednostce czasu w jednostkowy kąt bryłowy. Jednostką natężenia źródła w układzie SI jest kandela (cd), to jest natężenie (światłość), z jakim promieniuje w kierunku prostopadłym pole powierzchni 1/600000 m2 ciała doskonale czarnego, w temperaturze krzepnięcia platyny pod ciśnieniem jednej atmosfery.
Punktowe źródło światła wysyła promieniowanie we wszystkich kierunkach (rys. 30.1), wskutek czego do oświetlonej nim powierzchni (np. elementu powierzchni dS) dochodzi tylko część wysyłanego promieniowania. Energię promieniowania świetlnego przechodzącą w jednostce czasu przez rozważaną powierzchnię nazywamy strumieniem świetlnym || Jednostką strumienia świetlnego w układzie SI jest lumen (lm), jest to strumień wysyłany przez punktowe źródło światła o natężeniu 1 cd i zawarty wewnątrz kąta bryłowego o wartości 1 sr (1 lm = 1 cd ’ 1 sr).
L