DSC00369 (12)

TOUSIOURS POUR MON SUIET...

TOUSIOURS POUR MON SUIET...

Umieram. gdy nie patrzę w bliźnie gwiazdy twoie. Duszy sionce dwoiste: pięknych oczu dwoje,

Których światłość dzień czyni, kiedy na mnie spływa.

Bez nich słowik brzmi prawie jak sójka krzykliwa, Chwastem róże się stają, nawałnicą — zdroje,

Nużą mnie nawet kręte winorośli zwoje,

A wiosna raną krwawą serce mi przeszywa.

Lubię tylko gołębie, gdy szczęśliwe majem

Słodkimi pocałunki darzą się nawzajem

Przez dzień cały, nim Słońce zakończy swą drogę.

służki pani białej!

Wyście w darze od losu to szczęście dostały,

Do którego ja tylko we śnie wzdychać mogę!...

Przekład M. Wronckiej.

VOUS ME DISTES, MA1STRESS

E..

AA/

Wczoraj, pani, przez okno twoje uchylone Na Montmartre i klasztorne ukazując pole; «Samobność w tej ustroni — rzekłaś — stokroć Niźli Dwór; jakże chętnie spoglądam w tę stronę'

Rozum byłby mi panem, nie zmysły wzburzone-Dzień pędząc na modlitwach, w mniszek innych kole

Nigdy bym się miłości nie dała w niewolę _

Tu jej strzała nie sięga, tu jej ognie płone.»

«0 pani — rzekłem na to — błąd popełniasz srogi!

Ogień jest ogniem, chociaż popiół go przysłoni. Święte mury miłosnej nie stłumią pożogi.

Miłość równym jest władcą w świecie ł w ustroń Przed tym bogiem, co razi i niebieskie bogi, ŹadńaTCtebleinodłTtwa ni post nie uchroni!»

Przekład M. Wronckiej.

$7