DSC00614

cesteij

ny[»Sbipi

f obniżenie zawartości lub aktywności | podwyższenie zawartości lub aktywności

Rys. 23.1 Schemat przebiegu zmian prowadzących do wzrostu stężenia jonów wapnia w cytopłazmic kembria w wyraka j niedotlenienia (wg Nayler. 1981 i Farbcr. 1982)

yaiodKH*^r

czynniki poglcbiają dysfunkcję błony komórkowej i niedobór ATP, powstaje „błędne koło", gdyż procesy te nasilają się wzajemnie. W konsekwencji prowadzi to do śmierci komórki, jak to opisano przy niedotlenieniu.

Patogeneza klasycznych uszkodzeń komórki

Uszkodzenie komórki wywołane niedotlenieniem

Ostre niedotlenienie jest typowym przykładem uszkodzenia komórki prowadzącym do jej Śmierci. Zmiany te spotkać można w zasadzie we wszystkich typach komórek, ale najszybciej i najbardziej wyraźnie obserwujemy je w komórkach, które zużywają duże ilości energii i nie nują substancji, z których energia może być wytworzona w warunkach beztlenowych (np. glikolom). Zależy to też od tego. czy komóiki te znajdują się w fizjologicznej czy też obniżonej temperaturze. Najbardziej czule na niedotlenienie są komórki nerwowe, komórki mięśniowe serca oraz komórki kanalików nerkowych, a do najmniej wrażliwych zalicza się m.in. komórki rogówki oka. Zmiany powstałe w komórce w wyniku niedotlenienia można podzielić na odwracalne > nieodwracalne.