DSC00620 (14)

„De Porceleyne Bij!” - „Porcelanowa Siekiera", czynny w latach 1657-1803

W latach 1739-1788 warsztat pozostawał w rękach rodziny ceramików Brouwer. Zakupił go Justus Brouwer, po którym warsztat przejął jego syn Hugo. W latach 1739-1788 stosowano jako znak uproszczony motyw siekiery. Justus i Hugo Brouwerowie byli też w latach 1760-1777 właścicielami manufaktury „De Drye Porceleyne Flesschen” („Trzy Porcelanowe Flasze”).

[kat. 81, 96, 110, 112, 113, 139, 146]

„De Porceleyne Claeuw” - „Porcelanowy Pazur", czynny w latach 1658-1840 Wyroby warsztatu reprezentowane są na wystawie przykładami z późnego okresu.

[kat. 56, 94, 951

„De Porceleyne Lampetkan” - „Porcelanowy Dzban”, czynny w latach 1637-1811

Warsztat o długich tradycjach, bardziej znany dopiero w późnym okresie; wyroby sygnowano LPKan (skrót nazwy).

[kat. 57, 145}

JDe Roos* - „Róża", czynny w latach 1662-1854

W1755 roku warsztat nabył Dirk van der Does, od którego w 1770 roku odkupił go Anthony Rudolphus Blommendal zajmujący się wyrobem fajansowych płytek ściennych (tzw. flizów).

„De Twee Sheepjes” - „Dwa Stateczki”, czynny w latach 1635-1796

W 1750 roku warsztat zakupił Johannes Pennis, w 1759 właścicielem został jego syn Anthony, wdowa po nim prowadziła warsztat do 1782 roku, kiedy przekazała go synowi Johannesowi Pennisowi Młodszemu.

[kat. 108]

„De Drie Vergulde Astonnekens” - „Trzy Złocone Beczki Popiołu”, czynny w latach 1655-1803 Od 1668 roku warsztat należał w połowie do Gerrita Pietersza Kama (był także jego kierownikiem) i Woutera van Eenhooma. W 1679 roku Gerrit Pietersz Kam zakupił od spadkobierców van Eenhooma jego część stając się wyłącznym właścicielem. Wyroby warsztatu były sygnowane jego monogramem wiązanym GK. W1700 roku warsztat przejął starszy syn Gerrita, Pieter Gerritsz Kam. Wyroby z tego czasu sygnowano PK Obaj zmarli w 1705 roku. Fajanse z ich sygnaturami są tak bogato reprezentowane w zbiorach gdańskich, podobnie jak i w zbiorach innych miast polskich, że nasuwa to przypuszczenie o specjalnych kontaktach handlowych ceramików z warsztatu „De Drie Vergulde Astonnekens” z Gdańskiem.

[kat 26, 27, 28, 31, jj 36, 40, 42, 46]

„De Witte Staare” - „Biała Gwiazda”, czynny w latach 1660-1804

Przyjmuje się, że sześcioramienna gwiazda stosowana była jako znak warsztatu w latach 1705-1741.

[kat. 23,125}

„’t Fortuyn” - „Fortuna”, czynny w latach 1661-1791

W latach 1753-1761 warsztat kierowany był przez ceramika Pietera van den Briela (sygn. PVDB), po jego śmierci warsztat prowadziła do 1769 roku wdowa po nim, Elisabeth z domu Elling, której sygnatura WVDB (zdeponowana w 1761 roku) jest skrótem od „Weduwe Van Den Briel”.

[kat. 47, 92, 93)

R-ĄJN

17