DSC00801

Autoantygeny czyli antygeny autogeniczne, w przeciwieństwie do antygenów obcych, są naturalnymi składnikami organizmu.

Cytokiny to substancje białkowe nie będące immunoglobulinami, które wydzielane są przez jedne komórki i oddziałują na inne komórki w obrębie tego samego organizmu. W sensie immunologicznym cytokiny obejmują limfokiny i monokiny i są mediatorami reakcji zapalnych i immunologicznych.

Cząsteczki (antygeny) głównego układu zgodności tkankowej są związane z komórkami i biorą udział w prezentacji antygenów limfocytom T oraz indukują po przeszczepieniu komórek lub tkanek odpowiedź biorcy prowadzącą do odrzucenia przeszczepu. Dlatego nazywa się je również antygenami transplantacyjnymi.

Determinanty antygenowe (epitopy) to fragmenty antygenu, które wiązane są przez przeciwciała lub receptory limfocytów T wiążące antygen. Na jednej cząsteczce antygenu może znajdować się wiele determinant antygenowych.

Immunoglobuliny — patrz przeciwciała.

Interleukiny to substancje białkowe nie będące immunoglobulinami i służące komunikowaniu się, wzajemnemu oddziaływaniu i kooperacji między komórkami układu immunologicznego, a także oddziaływaniu na inne komórki.

Komórka docelowa to komórka nosząca odpowiedni antygen, która jest obiektem .ataku" swoistych przeciwciał lub komórek cytotoksycznych.

Komórka efektorowa to komórka wytwarzająca przeciwciała lub wykazująca właściwości pomocnicze, supresorowe lub cytotoksyczne.

Limfocyty B różnicują się w komórki uwalniające przeciwciała warunkując odpowiedź typu humoralnego. Limfocyty B pochodzą u ssaków bezpośrednio ze szpiku, a u ptaków z kaletki Fabrycjusza.

Limfocyty T pochodzą z grasicy i warunkują odpowiedź typu komórkowego, a także współdziałają z limfocytami B w odpowiedzi typu humoralnego.

Limfokiny to biologicznie czynne substancje białkowe nie będące immunoglobulinami i wydzielane przez pobudzone limfocyty.

Monokiny to biologicznie czynne substancje białkowe wydzielane przez pobudzone mono-cyty i makrofagi.

Przeciwciała to substancje białkowe, które zdolne są do swoistego łączenia się z antygenem. Pojęcie przeciwciała uważa się za równoznaczne z pojęciem immunoglobuliny.

Przeszczepy można podzielić na przeszczepy autogeniczne, w ramach tego samego organizmu, przeszczepy izogeniczne—między osobnikami tego samego szczepu wsobnego lub między bliźniętami monozygotycznymi, przeszczepy allogeniczne — między osobnikami tego samego gatunku oraz przeszczepy ksenogeniczne, gdy dawca i biorca należą do różnych gatunków.

Swoistość określa selektywne, czyli wybiórcze łączenie się przeciwciała lub receptora limfocytu T z określonym antygenem.

Główne komponenty i zasadnicze cechy odpowiedzi immunologicznej

Najważniejszymi komórkami układu immunologicznego są limfocyty B i limfocyty T. Zdolne są one do odpowiedzi immunologicznej, czyli do rozpoznawania i reagowania na antygeny. Nazwa limfocytów T pochodzi od nazwy grasicy thymus, w której dojrzewają. Nazwa limfocy-