156 Organizacja rachunkowości
Przy poprawianiu błędnych zapisów należy pamiętać, że
156 Organizacja rachunkowości
o ile poprawianie błędnego zapisu przez skreślenie (korektę) wymaga dodatkowego dowodu, o tyle storno błędnego zapisu i wprowadzenie prawidłowego zapisu do ksiąg wymaga wystawienia odrębnego dowodu wewnętrznego (polecenia-księgowania).
Pojęcie systemu rachunkowości
Podsumowując rozważania zawarte w pierwszej części niniejszego podręcznika, można stwierdzić, że
rachunkowość jest całościowym, elastycznym i tylko jej właściwym układem reguł i zasad wynikających ze specyfiezf ] nych procesów obserwowania i pomiaru oraz rejestrowani^
i prezentacji operacji gospodarczych.
\_ -M
W związku z tym można przyjąć, iż:
- rachunkowość jest systemem ewidencyjnym określonego podmiotu gospodarującego, wyodrębnionego z otoczenia;
- rachunkowość jest systemem ewidencyjnym stosującym właściwe tylko sobie metody obserwacji, pomiaru, rejestracji i prezentacji operacji gospodarczych;
- biorąc pod uwagę swoje funkcje: informacyjną i kontrolny rachunkowość musi stosować zasady (normy, wzorce, standardy), zapewniając jej szczególną jakość (rzetelność, kompletność, sprawdzał-ność, istotność, przydatność informacyjną itp.).
Założenia
systemu
rachunkowości
Systran ten opiera się na następujących, podstawowych założeniach:
- wyodrębnienie jednostki gospodarczej z otoczenia,
- istnienie w niej zbioru operacji gospodarczych,
- ciągłość realizowanych przez jednostkę procesów gospodaf*| czych,
- podział tych procesów na okresy,
- wycena w mierniku pieniężnym przy utrzymaniu stałości jedno*| gtki pieniężnej,
- pomiar każdej operacji gospodarczej, obok obligatoryjnego miernika pieniężnego, również i w miernikach naturalnych (ilościowych i jakościowych),
- opis każdego zdarzenia z punktu widzenia jego powiązania z podstawowymi urządzeniami służącymi do rejestracji, jakimi są konta księgowe”. -
Zastosowanie opisu i zaklasyfikowanie zdarzenia na odpowiednie konta jest właściwym dla rachunkowości sposobem posługiwania się metodą bilansową.
Z pojęcia rachunkowości jako systemu wynikają dalsze implikacje o charakterze strukturalnym. Jest to z tym związane, że
......'......'.....A
każda jednostka organizacyjna, aby mogła sprawnie funkcjonować, musi mieć
- określone cele (główny i cząstkowe), jakie ma zrealizować w wyznaczonym czasie;
- wydzielone zasoby (rzeczowe i pieniężne) oraz siłę roboczą niezbędne do realizacji wytyczonych celów;
- nadane prawo dysponowania tymi zasobami i siłą roboczą oraz prawo podejmowania decyzji służących realizacji celów;
- zorganizowany system dopływu informacji, którego głównym źródłem jest rachunkowość
Struktura
funkcjonalna
rachunkowości
Dla decydentów różnych hierarchicznych szczebli zarządzania należy odpowiednio dostosować funkcjonalną strukturę rachunkowości, aby zapewnić niezbędny dopływ informacji Polega to na wyodrębnieniu w ramach systemu rachunkowości różnych podsystemów (obszarów) ewidencyjno-informacyjnych12, dostosowanych swym charakterem do obszarów zarządzania. Przykładowo, można wyodrębnić podsystemy (dziedziny): majątku trwałego, zapasów, wynagrodzeń (rozrachunków) itp. Każdy z tych podsystemów charakteryzuje się:
- swoistym „wejściem”, tzn. określonym sposobem obserwacji i pomiaru zdarzeń;
- właściwym sobie sposobem, a przede wszystkim zakresem powiązań zapisów księgowych;
- odrębnym „wyjściem informacji”, tzn. określonym sposobem powiązania z innymi podsystemami (obszarami) i formą prezentacji informacji.
Por. Współczesne problemy rachunkowości, op. dt, s. 23 i dalsze. Lub dziedzin tematycznych.