hierarchiczne przeciwstawienia, na których się opiera, wskazując w tekście zabiegi retoryczne lezące u podłoża jego.rzekomego rozumowania, kluczowego pojęda czy przesłanki
I
Konsekwencje praktyki dekonstrukcyjnej dla teorii literatury: |
l.dekonstrukqa odbija się na szeregu pojęć łącznie z samym pojędem literatury - Dekonstrukcja ' nadaje inną rangę tekstowi literackiemu. "Język sąrio-jest szczególnym wypadkiem braku powagi, prawdy to fikcje, o których fikcyjnośd zapomniano, literatura nie jest odchyleniem od normy a przedwnie inne wypowiedzi można uznać za przykłady literatury. Np. Filozofia jest -szczególnym gatunkiem literackim i wtedy jako toki należało by ją rozpatrywać. Literatura przedwstowia się filozofii, histori itd ale może w. sobie zawierać to wszystko czemu się przedwstowla. Literatura poszukuje ciągle swojej tóżśa mośd a oznaką litera ckośd staje się jej kwestionowanie. Istotą-literatury jest by nie mięć żadnej Istoty, by nie dać się-nigdy określić, by objąć wszystko co mogłoby znajdować się pożą jej obrębem. Chodzi o literackie odczytywanie tekstów filozoficznych i na odwrót, pozwala to pozostać-tym typom wypowiedzi w
2.oddziałuje jako źródło tematów - pismo, stosunek między mową a pismem, obecność -
nieobecność, źródło, marginesowość, reprezentacja,, nierozstrzygalność. Pod tym kątem patrzą ną dzieła i dosnikująsię w nich tych aspektów.
3. jako przykład strategii odczytywania '| _
4. jako zbiór wskazówek dotyczących natury.i celów badań literackich - r
opozycje Pt
signifie signifiant -{to co jest znaczone może stać się znaczącym ... *
węwnętrzność i zewriętrznosć dzieła — zewnętrzna rarria może fuokęjphowac jako element
wewnętrzny dzieła a to co się wydaje najbardziej wewnętrzne może grać rolę ramy
( U^€-
opozycji dosłownośd i metafbrycznbśd - możliwość figuralnośd wszelkiej wypowiedzi, metafora
zanim stała się procedurą w obrębie języka była wyłonieniem się jego samego.
Nycz
1. dekonstrukga niczego nie odrzuca, nie zmierza do wyeliminowania dominującego stylu myślenia w kategoriach binarnych opozycji - wpisuje je natomiast w ramy odkrytego przez ^ siebie układu uwarunkowań i reinterpretuje wg swej wiedzy b aporetycznej logice sygnifikaqi.
Nie dyskwalifikuje pojęć i technik lecz sytuuje je w kontekście pozwalającym poddać je krytycznej problematyzacji V ^
2. dekonstrukq'onizm nie proklamuje idei bezsensowności tekstu ani całkowitej swobody
rojjOr (XiO przypisywania mu znaczeń ale przekonanie oistnieniu określanego jednolitego znaczenia oraz * możliwość dokonywania jego właściwej ostatecznej wykładni
3. dekonśtrukqa nie chce być obiektywną nauką i ustalać niepodważalną wiedzę — jest świadoma uwarunkowania własnego stanowiska i możliwości pojawienia ise innych odczytań
^ jYRóżnią'- neologizm wprowadzony dla określenia prymamej aktywności czasoprzestrzennego ^^różnicowania, występującej u podstaw również tego co wydaje się bezpośrednie i samoobecne i
nadającej swe charakterystyczne cechy wszystkim nadbudowanym nad nią procesom ^ semantycznej organizaq1. Jest grą wytwarzającą różnice.
rozsadzanie sensu
suplementacja - zaszczepianie sensu, suplement dodaje siebie jest nadwyżką uzupełnia, jest ^zewnętrzny, warunkuje i określa wszystide ludzkie poczynania
Tekst utrzymuje swą władzę nad podmiotem, nad jego możliwą aktywnością tekst zawiera w
sobie wszystko, wszystko w nim zostało wykonane.
Tekst to punkt przecięcia heterogenicznych dyskursów, spleciony aporetyczną logiką ich związku.
Pozbawiając znaczenia nadawcę i odbiorcę sam nabiera cech podmiotu.
Niemożliwość odczytania wynika z dwuznacznej nierozstrzvaalnei loaicznie stnik+i.™
14