DSC01816 (6)

638 l.ttlhi — Opracowanie

19.    Rzecki dowiaduje śię 0 kupnie kamienicy przez Stanisława, jest coraz liurdziej zaniepokojony nie tyle straty finansowy, ile stanem przyjaciela; Wokulski składa łuckim kolejny wizytę, jest rozdrażniony pretensjami pana Tomaszu dolyezycymi ceny, za jaky sprzedano kamienicę, świadczącymi o zupełnej nieznajomości interesów; po wyjściu Wokulskiego do domu Łęckich przychodzę Żydzi, u których maję oni dhigi, a Izabela dowiaduje się, jak bardzo sy zadłużeni; jeszcze tego samego wieczora otrzymuje list od baronowej krzeszowskiej z wiudomościy, że dom kupił nie Szlangbaum, ale Wokulski.

20.    Wokulski dowiaduje się od Izabeli, że prześladuje dom Łęckich; zrozpaczony uczestniczy na dodatek w spotkaniu ukochanej ze Starskim, jej kuzynem, który traktuje Łęcky z duży zuchwałościy, zreszty przy jej cichej zgodzie; błyskawicznie podejmuje decyzję o wyjeździć do Paryża, do czego od pewnego czasu bezskutecznie próbował go nakłonić wspólnik i przyjaciel, Suzin; perspektywa zrobienia kolejnego przynoszycęgó wspaniałe zyski interesu nie poprawia samopoczucia Wokulskiego.

Tom II

1.    Paryż: Wokulski spotyka się z Suzinem, odbywa też szereg spotkań z nieznajomymi, ale majycymi do niego sprawy interesantami; jest wśród nich profesor Geist, genialny, ale przez nikogo nie doceniony wynalazca.

2.    Stanisław przeżywa głębokie załamanie psychiczne, cieipi, wspomina, analizuje swoje uczucia i dochodzi do wniosku, że nie może przestać kochać Izabeli, choć ta miłość działa na niego niszczyco; w końcu, po otrzymaniu listu od prezesowej Zasławskiej z wiadomościy, że Łęcka spędzi u niej wakacje i nie jest obojętna wobec niego, Stanisław wraca do kraju i natychmiast, korzystajyc z zaproszenia, wyrusza do Zasławka.

3.    Jeszcze w drodze spotyka podstarzałego barona Dalskiego bez pamięci zakochanego w młodej narzeczonej, Ewelinie Janockiej, a w Zaslawku poznaje samy Ewelinę oraz paniy Wysowsky, kobietę piękny, bogaty i niezależny, spotyka tu także Starskiego i Ochockiego.

4.    Wokulski zauważa stosunek Eweliny do Dalskiego (zgodziła się wyjść za niego za myż tylko dla pieniędzy), widzi też jej flirty, jest zaskoczony zachowaniem Wysowskiej, która nie ukrywa, że adorator Izabeli bardzo się jej podoba.

5.    W kilka dni po przyjeździe Wokulskiego do Zasławka zjawia się tam Łęcka, podczas jednej z wypraw do lasu Stanisław odbywa z ukochany rozmowę, Izabela robi mu nadzieję na odwzajemnienie jego uczucia; udajy się razem do ruin zamku w Zasławiu, tam oglydajy kamień nagrobny, pod którym leży ukochany prezesowej, Stanisław Wokulski, stryj bohatera powieści; mimo wyraźnych dowodów sympatii ze strony Izabeli, Wokulski nie może się oprzeć złudzeniu, że flirtuje ona ze Starskim.

6.    Izabela zostaje wezwana przez ciotkę do Warszawy, przed wyjazdem Wokulski po raz kolejny wyznaje jej swoje uczucie i prosi, by dała lub ostatecznie odebrała mu nadzieję na szczęście, Izabela nie odpowiada.

i. Minęła zima i wiosna, dom Łęckich jest pełen gości, Izabelę otacza znowu tłum adoratorów, na co wpływ ma niewytpliwie lepsza sytuacja finansowa pana Tomasza,

który zyskał dzięki pomocy Wokulskiego; Stanisław jest oficjalnym konkurentem do jej ręki, Izabela jednak nie może wyjść za kupca, więc jej zabiegi sprowadzają się do namawiania adoratora, aby zrezygnował ze sklepu a w miarę możności i ze spółki, Łęcka niepokoi się jedynie spadkiem dochodów,

8.    Wokulski zaglyda też do pani Stawskiej, której Stanisław bardzo się podoba, Rzecki marzy, aby Stach ożenił się właśnie z niy.

9.    Do Warszawy przyjeżdża skrzypek Molinari, jest oblegany przez kobiety, jego adoratorky staje się także Izabela, podczas rautu na cześć skrzypka Łęeka otwarcie z nim flirtuje, nie zwracajyc uwagi na Wokulskiego; Stanisław pr/cstaje odwiedzać ukochany, idzie do Izabeli dopiero za namowy pani Wysowskiej; tu spotyka go niespodzianka, Łęcka nie ty lko wybacza jego wybuch i podejrzenia spowodowane jej zachowaniem wobec Molinariego, ale przyjmuje jego oświadczyny i oficjalnie staje się narzeczony Wokulskiego,

10.    Baronowa Krzeszowska godzi się z mężem. Umiera prezesowe Zaaławsk&r

11.    Łęccy wraz z Wokulskim i Starskim jady do Krakowa, by odwiedzić krewny Izabeli, Hortensję. W trakcie podróży Stanisław jest świadkiem llirtu Izabeli ze Starskim, słyszy też rozmowę, z której wynika, że od dawna ze soby rnmunsujy. Wysiada na stacji w Skierniewicach, dajyc Izabeli poznać, że słyszał rozmowę; próbuje popełnić samobójstwo, ale ratuje go Wysocki, brat tęgo; któremu Wokulski niegdyś pomógł.

12.    Wokulski wraca do Warszawy, nie opuszcza swego mieszkania, popada w letarg, ze swojego stanu ducha zwierza się tylko Szumaiiowi, porzuca spółkę, otrzymuje wiadomość o śmierci męża Heleny Stawskiej, rozmyśla nad prayszłośeiy, waha się pomiędzy działalnością dobroczynny a wyjazdem do (ieista.

13.    Po pewnym czasie Stanisław otrzymuje zaproszenie od pani Wysowskiej, odby-wajy dziwny rozmowę, Wokulski zostaje przez niy zaproszony na wieś, deklaruje się jako mężczyzna gotowy zabiegać o względy Wysowskiej. Wychodzi na ulicę niewiele rozumiejyc z tego, co zaszło.

14.    Mimo zabiegów Wysowskiej, aby pogodzić zwaśniony parę, Wokulski jest zdecydowany już nigdy więcej nie spotkać się z łzubely.

15.    Wokulski odbywa ostatniy rozmowę z Rzeckim, w końcu znika.

16.    Rzecki jest ciężko chory. Na temat Stanisława kryzy różne wiadomości - wyjechał do Odessy i ma zamiar wybrać się w podróż dookoła świuta; wyjechał do Paryża; w końcu przerażenie pana Ignacego budzi testament Wokulskiego, który ten sporzydził przed wyjazdem do Moskwy, ostatecznie Rzecki otrzymuje list od Węgielka (Wokulski jemu także pomagał), w którym ten donosi, że pana Stanisława widziano idycego w stronę ruin zamku w Zasławiu, potem słyszano potężny wybuch — okazało się, że ruiny zostały wysadzone, pod grtizuini nie znaleziono ciała; Węgielek postawił na tym miejscu krzyż z napisem „non omnis nutruir .

17.    Umiera Rzecki, Izabela wstępuje do klasztoru.