DSC01041 (6)

Rozdział VII

Trybunał Obrachunkowy

1. Status prawnoustrojowy Trybunału Obrachunkowego

Trybunał Obrachunkowy (TO) nazywany jest także Trybunałem Audytorów, Trybunałem Rewidentów Księgowych lub Trybunałem Kontroli Budżetowej. Należy on do naczelnych organów WE, wymienionych w art. 7 TWE. Jest to zewnętrzna instytucja kontroli Unii Europejskiej, rozliczająca wszystkie dochody i wydatki UE.

Podstawami prawnymi działania TO są przepisy prawa pierwotnego (art 246-248 TWE oraz art. 5 TUE)¹ oraz prawa autonomicznego Regulamin wewnętrzny z 20 stycznia 2005 roku (DzU UE L 18/1) oraz przepisy wykonawcze do regulaminu wewnętrznego Trybunału Obrachunkowego (Decyzja 92/2004). Prawo traktatowe określa skład Trybunału Obrachunkowego, sposób powoływania jego członków oraz zakres uprawnień instytucji. Źródłem prawa instytucjonalnego, określającego sposób funkcjonowania Trybunału Obrachunkowego są również dokumenty uchwalane w związku z budżetem UE. Jest to ustanawiana corocznie legislacja budżetowa (na rok 2006 jest to DzU UE L 78/49) oraz Rozporządzenia Finansowe.

Rozporządzenia Finansowe zawierają organizację procedur przygotowywania, decyzji i wykonania budżetu Unii Europejskiej, określają finansową strukturę Unii Europejskiej. Ponadto wprowadzają kluczowe pojęcia, określają procedury oraz regulują uchwalanie i wykonanie budżetu. Wcześniej obowiązujące Rozporządzenie Finansowe z 21 grudnia 1977 roku zostało zastąpione nowym z 25 czerwca 2002 roku (zarządzenie Rady WE, Euratom nr 1605/2002, DzU L 248

■

SylWW MM|

Trj>•smmomw <aw2SM

Trybunat Obrachunkowy i

116 września 2002). Szczegółowe zasady realizacji tego Rozporządzenia zostały    .

ustanawiane przez Komisję (zarządzenie nr 2342/2002 1 23 grudnia 2002 raku,

DtU UE nr L 357 z 31 grudnia 2002).    ueiwiw

Siedzibą Trybunału Obrachunkowego jest luksetnburg.    290-28?

Wat wbr

•yftayw

npotwt

2. Geneza i ewolucja Trybunału Obrachunkowego w systemie instytucjonalnym Unii Europejskiej

Trybunał Obrachunkowy rozpoczął swoją dzlaialnok' w październiku 1977    aalM*

roku. Decyzja o powołaniu tej instytucji została podjęta wcześniej i zamieszczona    wspó/not

w Traktacie brukselskim z 22 lipca 1975 roku.

Utworzenie organu kontrolnego było następstwem rozwoju integracji, która    ex orr.ai

łączyła się z koniecznością wykonywania coraz większej ilości zadań. Wiąrało    siHomn

się to takie z ich finansowaniem. W 1968 roku doszło do połączenia budżetów    ^:uropajt

Wspólnot (z wyłączeniem budżetu operacyjnego HWWiS). Od tego czasu kaczą! się kształtować system budżetu ogólnego Wspólnot. Był to proces odchodzenia od systemu zasilania budżetu wyłącznie wpłatami bezpośrednimi od państw członkowskich, na rzecz systemu zasobów własnych należących do Wspólnot w 1970 roku². Wzrastały zatem własne zasoby Wspólnot) a razem z nimi zwiększało się pole do nadużyć finansowych. O wiele trudnie) było kontrolować finanse    UiofcnB

obejmujące wszystkie Wspólnoty w sytuacji, w której brak było jednej instytucji kontrolującej’. Nie radziły sobie z tym osobne organy kontroli finansowe). Szczególnie zainteresowany ustanowieniem ogólnowapólnotowej jednostki kontrolne) był Parlament Europejski. Powodem były coraz większe uprawnienia Cii w odniesieniu do uchwalania budżetu WE, W 1973 roku Przewodniczący Komisji    i 287 ?£

Kontroli Budżetowej PE, Heinrich Aigner, wystąpił z inicjatywą powołania takiej    (nowyi

jednostki⁴. Ostateczna decyzja podjęta została poprzez umieszczenie w Traktacie brukselskim zapisu o utworzeniu Trybunału Obrachunkowego, jego siedzibę umiejscowiono w Luksemburgu. Pierwsze spotkanie odbyło się 25 października 1977 roku. Prezesem Trybunału Obrachunkowego obecnie jest Hubert Weber z Austrii*.

' Ibidem.» 272.

' W ramach EWG działał* pov*«bna pr«z Komisję ledoostfca Komisji ds. Koordynacji ZjpdSWfłnu < hi u ■wom.« w EWWiS był lo Hanusa ri—wdayinbiirtniS—j Z Midtfłowsfcc-Oorysmdi łWr/*w*si nu decyzji w Unit-, oj>. ciU • 27J.

' A. Mirska. Europtjtki Trybunał Obrachunki**? '» iyUrm inajtuĄuubty ( •<, fi, wfśftSUl . iy dl.