DSC03329 (2)

96

czyny teriomnogościowe odpowiednich podzbiorów cech wyjściowych i wejściowych nie muszą być puste;

2/ dla każdej cechy wyjściowej zasobu Z określana Jest Jej suwa systemowa cech wyjściowych podzasobów tego zasobu; opera-cja sumowania cech zapisywana Jest w następującej postaci funkcyjnej

«? = *!(KM • f°|| 1.....

gdzie zapis {c_±} g oznacza podzbiór cech wyjściowych podzaso-

bu P_h ;    ‘    l

3/ dla katdej cechy wejściowej dowolnego podzasobu P_h określana Jest jej cosuma systemowa cech wejściowych zasobu Z ora* cech wyjściowych podzasobów P_fa ; operacja cosumy cech zapisywana jest w następującej postaci funkcyjnej

H «4*P

gdzie zapis    | oznacza J-ty podzbiór zbioru cech wejścio-

■wych zasobu Z, które tworzą cosumę systemową pewnej cechy wejściowej podzasobu P_h , a zapis {{Cj} g } oznacza zbiór podzbiorów cech wyjściowych podzasobów, które tworzą cosumę systemową rozpatrywanej cechy.

Bum cwanie systemowe dotyczy cech rozumianych jako wyróżnione atrybuty zasobu 1 jego podzasobów. Ponieważ każda cecha utożsamiana Jest z repertuarem jej wartości, określenie funkcji A° oraz A? susi uwzględniać również i ten aspekt.

Ilustracją podziału zasobu Z na zbiór podzasobów P^ jest scOmast 5,7, na którym przedstawiono również mechanizm sumowania systemowego. Prosty przykład struktury złożonej z dwu podzasobów pokazano na schemacie J.8.

Odrębnym zagadnieniem, związanym z budową zadobu Z, jest organizacja Jego podzasobów    interpretowana strukturalnie i

funkcjonalnie. Interpretacje strukturalna opisywana jest postacią analityczną funkcji sumowania systemowego, natomiast interpretacja funkcjonalna wymaga szczegółowego określenia procedur ustalania bieżących wartości cech wyjściowych 1 wejściowych. To ostatnie zagadnie ale spróbujemy przedstawić za pomocą cybernetyce mmgo modelu z mm obu /por. 3*2*6/, s także opisując funkcjonowa*

Schemat 5.7. Struktura zasobu- Interpretacja funkcji luoowanie systemowego cech

oraz cech podzasobów /schemat ogólny/