108
Ponieważ zasób zbudowany jest strukturalnie z pewnej liczby sprzężonych ze sobą podzasóbów, opisywanych łącznie jako suma systemowa, a z kolei każdy z podzasobów w granicach swego otoczenia w wyniku oddziaływań funkcjonuje na zasadach analogicznych do funkcjonowania zasobu - to funkcjonowanie to naz-wiewy funkcjonowanlew wewnętrznym. Funkcjonowanie zewnętrzna w stosunku do funkcjonowania wewnętrznego jest modelowane sumą systemową cech wyjściowych podzasobów liczoną dla każdej cechy wyjściowej zasobu /por. 3.2,5/. Analogiczne rozumowanie można przeprowadzić dla każdego pod zasobu uważanego za zasób.
Oddziaływanie informacyjne otoczenia na zasób oraz oddziaływanie informacyjne otoczenia na podzasób modelowane jest co-sumą systemową. Postać analityczna cosumy opisuje funkcjonowanie wewnętrzne. Zgodnie z paragrafem 3,2.5 cosumy opisują sprzężenia zwrotoe podzasobów oraz oddziaływania zewnętrzne na zasób.
Ilustracje wielopoziomowego funkcjonowania zewnętrznego i wewnętrznego przedstawia schemat 3,17.
3.3.6. Dekompozycja zasobu
Oakomposycję zasobu możemy zinterpretować, w sensie zasady charakteryzacji, następująco:
1/ desy jest zasób ze zbloraei jego cech wyjściowych i wejściowych o nieokreślonej budowie wewnętrznej /nie znanych pod-zssobsch/i
2/ dany jest opis funkcjonowania zewnętrznego zasobu przedstawiony w postaci grafu stanów zasobu•
3/ aaleiy określić funkcje opisujące sumowanie 1 cosumowanie systemowe i
a/ należy określić rozłożenie zbioru wewnętrznych cech wyjże lewych 1 wejściowych na rozłączne podzbiory utoż;śnione z oddzielnymi podaaeobamli wydzielanie podzasobów powinno uwzględniać aaslltyczmą postać funkcji sumowania 1 cosumowania systemowego.
Struktura powląsoś podzasobów - a zwłaszcza zewnętrzne zbiory f| każdego « podzaoobów - jest adekwatna do założonego fmnfecjomowmola zasobu jako całośel.
Złożoność dekompozycji zasobu określają postaci# funkcji sm-sowanla 1 cosumowania systemowego. Warunkiem powodzenia dekompozycji zasobu /uwaga ta odnosi się również do problemu syntezy/ jest opracowanie szczegółowej teorii budowy morfologicznej zasobów należących do określanej klasy Z . 1 tym celu może być
wykorzystany odpowiedni aparat metodologiczny np. z dziedziny prakseologii [3] lub formalny - przykładowo - teoria zbiorów rozmytych [14] •
Przystępując do prac nad dekompozycją należy liczyć się z koniecznością prowadzenia całości badań analitycznych w oparciu o paradygmat tkwiący w określeniu zasady charakteryzacji.
3.3.7. Synteza zasobu
Problem syntezy zasobu może być, zgodnie z zasadą charakteryzacji przedstawiony następująco:
1/ dany jest zbiór zasobów elementarnych o ustalonych zbiorach cech wejściowych i wyjściowych;
2/ dany jest opia funkcjonowania zewnętrznego każdego z zasobów elementarnych zbioru; opis funkcjonowania zasobu elementarnego przedstawiony jest w postaci grafu stanów;
3/ dany jest opis funkcjonowania zasobu, który ma powstać w wyniku sumowania systemowego pewnej liczby zasobów elementarnych /podzasobów/i opis funkcjonowania syntezowanego zasobu przedstawiony jest w postaci grafu stanów;
V należy określić funkcje opisujące i cosumowanie systemowe.
Ma podstawie porównania postępowania w procesie dekompozycji /analizy/ zasobu z analogicznym postępowaniem w procesie syntezy zasobu można stwierdzić, żo wspólnym podstawowym działaniem jest określenio funkcji sumowania i cosumowania systemowego, co również oznacza, że w sensie teoretycznym zagadnienie •nalizy - w rozpatrywanym ujęolu - niczym nie różni się od zagadnienia syntezy. Dzieje się tak dlatego, że funkcje sumowa-ola i cosumowania systemowego są formalnym zapisem interpretacji modelu funkcjonowania V w kategoriach modelu struktury Vb .
* przypadku zastosowania Innego podejścia do zagadnienia syn-