DSC04141

g(	> w •	Polać		iółn	locne		hodniej <	części Niżu Polskiego, g	dzł« od.
di	uolu i	ą naj	mK	>ds:	le pc	ułomy gil	icjaln© n	tueżące do zlodowacenia	północ.
nc	jpolsl	kiego	od	os	idów	zlodowai	ceń stare;	zych. Lądolód /lodowaci	mia
1U	>cnop	miski	OUo	0	mnie	jjszym zn	\\ zlodow		"B* i dy-
ni	imicz	mym	nil	i ll	jdolo	dy innycl		a ceń, nie spowodował	/nutzeza*
ni	a poi	kryw	y ^	[lin	zwa	ł owych zl	lodowacei	nia środkowopolskiego.
	W :	niekt	óry	ch	regionach Niż		u Polskie	?go o szczegółowym roz	poznaniu
st:	ratyg	[rafie:	uny	m	czwa	rtorzędu,	doprowa	dzonym do stadiałów i	faz, rolę
gł	ówne	go p	ozi(	>mV	i str	atygraficz	mego w	obrębie zlodowacenia śi	podkowo-
polskie		go p	ełni	i g	lina	zwałowa	stadiału	maksymalnego. Wtedy	poszczę-

gólne poziomy glin zwałowych tego zlodowacenia stają się przewodnie dla podziału na stadiały. Znaczenie uzupełniające mają osady warwowe dużych transgresywnych zastoisk, które tworzyły się na rozległych obszarach kotlin i obniżeń dolinnych podczas transgresji lądolodu każdego ze stadiałów.

Profil osadów zlodowacenia środkowopolskiego przedstawiono dalej, opisując przede wszystkim lepiej zbadany obszar położony poza zasięgiem osadów glacjalnych zlodowacenia północnopolskiego. Omówiono kolejne stadiały i interstadiały przedmaksymalne z uwzględnieniem osadów przejściowych od interglacjału mazowieckiego, stadiał maksymalny z podziałem na fazy oraz stadiały i interstadiały pomaksymalne, częściowo również z podziałem na fazy. Następnie przedstawiono charakterystykę stratygraficzną słabiej poznanych osadów zlodowacenia środkowopolskiego, występujących pod przykryciem utworami glacjalnymi zlodowacenia północnopolskiego. Przegląd poziomów stratygraficznych podano w układzie regionalnym, zależnie od stopnia poznania poszczególnych profilów, przekrojów i mniejszych lub większych obszarów.

Zlodowacenie środkowopolskie w obszarze nie przykrytym przez osady lodowcowe zlodowacenia północnopolskiego

Stadiały i interstadiały przedmaksymalne. Osady starsze od stadiału maksymalnego ¹¹ są rozpoznane jedynie w centralnej i wschodniej części Niżu Polskiego i tego obszaru dotyczą dalej przedstawione poglądy.

Osady rezydualne, wodnolodowcowe, zastoiskowe i lodowcowe. Najstarsze utwory zlodowacenia środkowopolskiego osadzone w kopalnych dolinach rzecznych z interglacjału mazowieckiego są sedymentacyjną kontynuacją serii interglacjalnej (S. Z. Różycki, 196la., 1964a). Dotyczy to stosunkowo wąskich stref północno-wschodniego przedpola Gór Świętokrzyskich, dolnej Pilicy, doliny Wisły na odcinku między ujściem Pilicy a ujściem Bugu, obszaru przypuszczalnego przebiegu interglacjalnej Wisły na linii doliny Wkry oraz obszaru dolnego Bugu, a także stosunkowo niewielkich odcinków bocznych dolin łączących się z tym systemem rzecznym. Kontynuacji sedymentacyjnej spodziewać się można w przedłużeniu profilów jeziornych interglacjału mazowieckiego położonych na wysoczyźnie polodowcowej. Obniżenia poje-

¹¹ W tej pozycji stratygraficznej występować też może poziom gliny zwałowej i osadów wodnolodowcowych oraz zastoiskowych, rozdzielających na północnym przedpolu Wyżyny Lubelskiej interglacjał ferdynandowski od interglacjału mazowieckiego, jak to przedstawiono w odpowiednich rozdziałach (Red.).