melasą. Zawiera ona około(80%__suchej masy./ 50% sacharozy (cukrów), (10% związków białkowycłu'10% popiołu i około 0.0% innych węglowodanów. W melasie białko właściwe prawie nie występuje, zaś związki azotowe niebiałkowe składają się głównie z betainy, któraJesFsTabo przyswajalna przez zwierzęta. Melasa (zawiera dużo soli potasowych, z tych też względów wykazuje działanie rozwadniające i może być niebezpieczna dla krów wysoko cielnych (ronienia) oraz może spowodować zapalenie nerek — zwiększa wydzielanie moczu.
Melasa jest paszą smaczną i stosuje się ją w żywieniu bydła,- śwtó i koni. Ponieważ ma postać gęstej, lepkiej cieczy, przed spasaniem powinnabyć rozcieńczona w stosunku 1:1. Rozcieńczoną melasą polewa się pasze suche, kiszonki i paśzeTreśdwe. Należy zwracać uwagę na czystość naczyń, żłobów i koryt, gdyż resztki paszy szybko kwaśnieją.
Dawki dla krowy wynoszą 1-2 kg, dla opasów do 3 kg, koni roboczych 1-1,5 kg' dla tuczników 0,25-5,0 kg na lOOicg masy ciała. Wyższe dawki melasy dla króWśą nie zalecane, ponieważ nadmiar cukru może spowodować addozę (kwasicę) żwacza.
Melasa jest powszechnie stosowana przy zakiszaniu pasz. Do celów paszowych i konserwowania pasz melasa jest wykorzystywana w niewielkim stopniu, zaś jest ona surowcem dla przemysłu spożywczego — produkcja kwasu mlekowego; kwasu cytrynowego, drożdży i innych.
Cukier pastewny. Jest to zwykły cukier, tylko mniej oczyszczony i zazwyczaj barwy brunatnej. Cukier pastewny otrzymuje się przez odparowanie i wykrystalizowanie syropu otrzymanego po pierwszym oddzieleniu cukru. Zawiera(96% suchej masy, .90% cukru,[2,2% popiołu it 2,5% związków azotowych. Wartość energetyczna lkg cukru wynosi: 14,62 MJ EM dla świń, 15,78 MJ EM dla drobiu oraz 9,76 MJ NEL; 3,4 g BTJN i 89,4 g BTJE.
Jako pasza cukierjDastewny powinien być przeznaczony przede wszystkim dla zwierząt monogastrycznych. Przy jego skarmianiu należy pamiętać o uzupełnieniu niedoboru białka. Cukier traktowany jest jako składnik podwyższający walory smakowe mieszanek pasz.
Podstawowym produktem służącym do wyrobu piwa w naszym kraju jest ziarno jęczmienia. W niektórych krajach często wykorzystuje się także inne zboża, jak na przykład pszenicę czy kukurydzę. Produktami ubocznymi powstającymi przy produkcji piwa w przemyśle browarniczym są więc kiełki słodowe, młóto i drożdże piwne, które mogą być wykorzystane w żywieniu głównie bydła i świń.
Młóto (wysłodziny, słodziny). Jest to największa wagowo ilość odpadów z browarów. Stanowią je części nie rozpuszczone w trakcie hydrolizy enzymatycznej, czyli część białek, tłuszczów i włókna zawartego głównie w łuskach.
274