DSC04233

DY Wy NIA I NTIIATYHKAflA

nych poziomów odpowiadających co najwyżej fazom i interfazo™ «, starszych oiłdach plcjstoceńskich. Należą tu kolejno: interfaza beluj faza starszego dryasu, Interfaza allerad, faza młodszego dryasu, jako ot łość nazywane niekiedy schyłkiem ostatniego zlodowacenia. Schyłek jest reprezentowany głównie w osadach jeziornych, eolicznych, a częścią, wo w profilach osadów rzecznych i wietrzeniowych. Osady jeziorne llja 98) zawierają liczne szczątki flory i mięczaków. Rozwój szaty roślinnej

SŁOPIEC

Fig. 98. Ważniejsze profile osadów ze schyłku stadiału głównego datowane metodą analizy pyłkowej

Słopiec — wg K. Szczepanka (1961), Witów — wg K. Wasylikowej (1964), Nart i Łąck — wg Z. Borówko-Dłużakowej (1961), Białowieża — wg M. j. Dąbrowskiego (1959), Kruklin — wg J. Stasiak (1963), Zuchowo — wg J. Oszast (1957) i K. Wasylikowej (1964), Wąglewice — wg K. Rotnickiego (1970); bo — belling, sd — starszy dryas, al^g- allerod, md — młodszy dryas; objaśnienia litologiczne przy fig. 25

przy wzrastającym znaczeniu pokryw eolicznych, jest główną i niejednokrotnie jedyną podstawą do wyznaczenia granicy między fazami późnego glacjału. Liczne informacje i dokładne dane na ten temat znajdują się w wielu ostatnich opracowaniach dotyczących pokryw eolicznych w różnych częściach Niżu Polskiego (H. Gawlik 1989; K. Konec-ka-Betley, 1974, K. Krajewski, 1977; B. Manikowska, 1966, 1989a, b, 1970, 1975, 1977; B. Nowaczyk, 1976; K. Rotnicki, K. Tobolski, 1969; K. Rotnicki, 1970; K. Tobolski, 1966, 1969; U. Urbaniak, 1967; U. Urba-niak-Biemacka, 1976; R. Schild, 1975 i in.).

Interfazę bolling stwierdzono dotychczas w kilku profilach, w których jest reprezentowana przez utwory organiczne miąższości do 0,55 m oraz przez gleby kopalne. Diagramy pyłkowe świadczą o istnieniu lasów brzozowych umiarkowanie chłodnej strefy klimatycznej (K. Wasyli-kowa, 1964). W pokrywie peryglacjalnych piasków deluwialnych i eolicz-