121935

na poziomie odpowiadającym pełnemu zatrudnieniu dzięki działaniu mechanizmu zmian płac realnych. Tak więc, w ujęciu teorii neoklasycznej realny dochód narodowy zależy od innych czynników realnych (zatrudnienia, płac realnych) i czynniki czysto pieniężne nie mają na niego wpływu. Przy założeniu stałej szybkości obiegu pieniądza (VJ, wymowa równania wymiany była jednoznaczna: ilość pieniądza w obiegu (M) decyduje o poziomie cen towarów na rynku (P).

Neoklasyczne twierdzenie o braku oddziaływań między sferą pieniężną a sferą realną gospodarki spotkało się z krytyką J.M. Keynesa i keynesistów. Ich zdaniem, pieniądz wpływa na realne wielkości gospodarcze przez oddziaływanie na stopę procentową. Zmiany podaży pieniądza powodują bowiem zmiany stopy procentowej, a to prowadzi do zmian inwestycji, realnego dochodu narodowego i zatrudnienia. Twierdzenie to nie pozostało bez wpływu na kształt współczesnej wersji teorii ilościowej, przedstawionej przez M. Friedmana (wersja ta nazywana jest często teorią neoilościową).

Friedman i jego zwolennicy odwołują się do tradycyjnego równania wymiany, modyfikując jednakże nieco założenia określające kształtowanie się występujących w nim wielkości.

LUKA INFLACYJNA

SPIRALA INFLACYJNA

str. 2