DSC04690 (2)

435

440

I brak matczynego łona Tak ją w żłobeczku rozkwili. Szanuj! — bo tu, gdzieśmy żyli, śród naszej niby opieki.

Bogu i ziemi na chwalę Poczęło się dziecko małe.

Które będzie żyło wieki!

O! gdybyś wiedział, jak one Przed narodami wystrzeli,

Jaką ogromnę koronę ^Włn*^v — iakie berło chwyci;

Chociaż wódz obywateli,

⁴⁴⁵ Co są w rodach znakomici.

Nie śmiałbyś przed tę maleńką

Ruszyć ni szablą, ni ręką I stałbyś tam u podwoi.

Jak żebrak przed królem stoi. Ja d nie powiem, kto ona, Pozwalam jak szaleńcowi Pożyć, a sam też w ramiona Nie wezmę piastować żłobu: Bom jest już podobny snowi, H Bliski męczeńskiego grobu.

Ale że tu jest to dziecię.

To wiedzą małe ptaszęta Świegocące mu w błękicie.

Gdzie słoma wichrem podjęta! §1 Błękit niebios pokazuje...

Koń to już wojenny czuje,

W kącie stojący przy sianie,

Bo kiedy poczucie ducha Pójdzie ludziom w urąganie:

B To świat go podlejszy słucha 1 nieraz harfą się stanie,

w. 454—455 Ksiądz Marek przeczuwa swój los i swoją śmierd w. 456—469 Zgodnie z filozofią A. Towiańskiego, J. Słowacki ta również są w stanie prawidłowo odczytywać znaki boskie._

,ie zwie*

Na którą Duch Boży dmucha.

Aż słońce się ludziom odsłoni...

Człowieku! niech cię Bóg broni,

⁴⁷⁰ Abyś zwątpił o proroctwie!

Bo wkrótce! w całym sieroctwie Twego nieszczęsnego rodu.

Gdy odrzucon od narodu Krwią się do krzyża przyklei,

⁴⁷⁵ Sercem przylgnie do przyszłej ojczyzny; Nie zostanie — prócz nadziei —

Żadnej po ojcach puścizny;

Nie zostanie, gdy wyjęczy Całą boleść; tylko, panie,

⁴⁸⁰ Oto się chwytać tej tęczy,

Którą przez wieków otchłanie Z proroczych ust teraz ciskam...

Więc się nie dziw, że tak błyskam Jak Mojżesz duchem natchnięty,

⁴⁸⁵ Żem jest jako ów Jan święty.

Widzący to — co ja widzę;..

Bo zaprawdę — jestem w lidze Z duchami i ze święteny!

A chociaż niski na ziemi,

⁴⁹⁰ To duchy okryte zbroją Na ramionach moich stoją!

I kończą się gdzieś w bezkońcach.

W świecie — gdzie gwiazd zawierucha, W gwiazdach, w meteorach, w słońcach, ⁴⁹⁵ Za słońcami — w słońcu ducha.

MARSZAŁEK

Czegóż chcesz w tej egzaltacji?

I co ma ona za związek

w. 484 Mojżesz — prorok biblijny, wyprowadził swój lud z niewoli egipskiej do Kanaanu; na górze Synaj Bóg objawił mu Dekalog i zawarł z nim przymierze.

w. 485 •Św. Jan — Jan Ewangelista, wizjoner, najmłodszy z uczniów Chrystusa, w. ASI jestem w lidze z duchami — tu: Ksiądz Marek jawi się jako duch wiodący.