DSC04701 (2)

74

Zabiłbym, gdyby kto drugi —

Lecz sam to nazwę — kradzieżą.

Wchodzi RABIN z pieniędzmi i uderza go po ramieniu

Kto to jest?    *

RABIN

Nu — rabin, panie,

Z pieniądzami — nie miej strachu...

^,wo Chodźmy do stancji na dachu Liczyć... póki w skarbie stanie...

Wychodzą oba. Wchodzi JUDYTA i JOZAFAT

JUDYTA

Chłopaku, chrześcijaninie,

Zapał mr, proszę, latarnię,

Chodź — i za mną nieś tę skrzynię...

¹⁰⁵⁵ W miasteczku ciemno i gwarnie.

Weź szablę i pistolety,

Weź kij, co psy odpędza.

Pójdę do świętego księdza. —

JOZAFAT

Do księdza?

na stronie

Z tej się kobiety ¹⁰⁶⁰ Zrobił szatan stujęzyczny.

JUDYTA

Zapal ten kaganiec śliczny,

Tę latarnię z pargaminu,

Co jako księżyc z bursztynu Po ciemnych ulicach chodzi;

¹⁰⁶⁵ Księżyc, który na srebrnicy Róże malowane rodzi I rzuca po błotach ulicy,

Gdzie ja, Żydówka, przechodzę,

Tęczę — za most moiei lino Kwiaty rzuca na kałuże ^nodze Abym stąpała ha róże

J02A_FArr ^na stronie

Co ten zły duch przez nią _pj_ec-O papierowej łojówce'

Co za język w tej Żydówce!..

JUDYTA.

^{1075 Nu} — P^udło trzymaj na grzbiecie Nie gadaj mc, ale prowadź,

A. pomnij, by fanal nie zgasnął.

RABIN

Wychodzą. Wchodzi KOSAKOWSKI i

KOSAKOWSKI

Żydzie! ktoś tu drzwiami trzasnął,

Ktoś wyszedł.

RABIN

Nu — złoto schować 1080 a nie dbać, czy tu kto chodzi.

Niech się pan rotmistrz dobrodzićj Nie boi... Niech pan naczelny,

Taki wojak wielki, dzielny,

Żydowi także zaufa.

KOSAKOWSKI

1085 Ćwiekami nabita kufa

Dla ciebie, Żydzie, gotowa, Dla twoich kości i grzbietu, Jeśli ten dom nie dochowa Tak jak mogiła — sekre w. 1077 fanał (franc.) latarnia, w. 1085 kufa — beczka.