DSC02769

57

2. Jońska filozofia przyrody. Anaksymander

liczba i matematyczne wielkości, a także i przestrzeń poza niebem — są nieskończone.

2.    (Vorsokr. 10) [Plut.] Strom. 2. Anaksymander powiada,) że bezkres jest jedyną przyczyną wszelkiego powstawania ( i zanikania. Twierdzi, że z niego wydzieliły się nieba 1 i w ogóle wszystkie w nieskończonej ilości światy. Dowo- j dził, że zanikanie, a o wiele wcześniej powstawanie docho- I dzi do skutku i że od nieskończonego czasu wszystko po^J wtarza się cyklicznie.

3.    (Vorsokr. A 11) Hippol. Refut. I 6. Anaksymander twierdził, że początkiem rzeczy istniejących jest pewna natura bezkresu, z której powstają nieba i zawarte w nich światy. Jest ona wieczna i nie starzeje się i obejmuje wszystkie światy. Mówi o czasie jako o czymś, czym ograniczone jest powstawanie, istnienie i zanikanie. 2) Powiedział też, że początkiem i elementem rzeczy istniejących jest bezkres, i pierwszy nadał tę nazwę początkowi. Ponadto twierdził, że ruch jest wieczny i że w następstwie tego ruchu powstają nieba.

4.    (Vorsokr. A 17) Simpl. Phys. 1125, 5. Powiadają [Ana-\ ksymander, Demokryt, Epikur], że przyczyną ciągłego powstawania i zanikania rzeczy jest wieczny ruch. Bez ruchu ! bowiem nie ma powstawania i zanikania.

5.    (Vorsokr. A 9) Simpl. Phys. 24, 13. Anaksymander j przyjmował powstawanie rzeczy nie na zasadzie jakościo- j wej zmiany pratworzywa, ale w następstwie wyodrębnia- j nia się przeciwieństw (enantia) wskutek wiecznego ruchu. 150, 24. Przeciwieństwami zaś są: zimne — gorące, suche —I mokre i inne.

6.    Arist. Phys. I 4. 187 a 20. Inni znów głoszą, że przeciwieństwa tkwią w jedności i że się z niej wyłaniają, jak na przykład Anaksymander i ci wszyscy, co twierdzą, że „jedność” jest „wielością”, jak w wypadku „miesżaniny”, z której według Empedoklesa i Anaksagorasa wyodrębniają się wszystkie inne rzeczy.

7.    (Vorsokr. A 9; Dox. 476) Simpl. Phys. 24, 13. Spośród tych, którzy przyjmują jeden, będący w stanie ruchu i nie-