DSC06417 (2)

nie jakiegoś związku między wskaźnikami i indicatum nazywa i. Gawłowski zdaniem wprowadzającym wskaźnik.

Określone zdanie może wprowadzać bądź jeden wskaźnik bądź więcej. I tak — własność A jest wprowadzona przez zdanie (*) jako wskaźnik własności B. Natomiast zdanie (**) wprowadza własność A jako wskaźnik własności B i własność nie-ył jako wskaźnik własności nie-2? (Pawłowski, 1969, s. 176):

A !>(*)-**(*)].    (,)

X

(co czytamy: dla każdego jeżeli x posiada własność A to jc posiada również własność B).

A [^WsB(*)],    („)

X

(co czytamy: dla każdego x, jeżeli zachodzi A (x) to zachodzi B(x) i jeżeli nie zachodzi A(x) to nie zachodzi B{x), albo inaczej: dla każdego x A(x) jest równoważne B(x)).

Najczęściej wskaźnikami zmiennych osobowościowych są wyniki uzyskane przez osoby badane w kwestionariuszach osobowości. T. Pawłowski (ibidem, s. 177) podaje zapis zdania wprowadzającego taki wskaźnik:

A{i(x)-.[ff(x)^C(x)]}_;    (.„)

X

Zdanie to wprowadza koniunkcję własności A i W jako wskaźnik własności C. Zdanie to czytamy: dla każdego x_t jeżeli x ma własność A, to fakt, że x ma własność W pociąga za sobą to, że ma własność C.

Niech dalej A{x) oznacza, że x został przebadany kwestionariuszem osobowości A. W(x) niech oznacza, że x uzyskał w tym kwestionariuszu osobowości A wynik W. Wreszcie, C(x) niech oznacza, że x ma określoną cechę osobowości C. Zdanie (*„*) nie stanowi