ciwieństw, unicestwia pierwiastki indywidualne, tak jak poszczególne osobowości i w ten sposób tworzy przyszłe społeczeństwo jako jedność realną”, problematyka sztuki nieprzedstawiającej, mimo triumfów surrealizmu i stosunkowo wąskiego odbioru społecznego, pozostawała wciąż żywą propozycją artystyczną dla twórców z wielu środowisk w Europie. Artyści konsekwentnie opowiadający się za różnymi formami abstrakcji utworzyli w Paryżu w 1929 roku z inicjatywy Michela i Seuphora grupę i pismo „Cercie et Carre” (do ugrupowana należał H. Stażewski), a w lutym 1931 roku ruch „Ab-jction-Creation”. Przyjęta przez nich nazwa nowego upowania odnosiła się do dwóch sposobów, dwóch óg dojścia do koncepcji niefiguratywności. „Abstrakc-miała oznaczać taki sposób postępowania, który adził do sztuki bezprzedmiotowej poprzez stopnio-strahowanieod form natury. „Kreacja” odnosiła się o tych twórców, którzy podobne efekty osiągali dzięki róceniu się w stronę koncepcji czysto geometrycznych, zastosowania elementów powszechnie uznanych za abstrakcyjnej jak koła, linie i ich kombinacje.
Najbardziej radykalnymi zwolennikami sztuki nieprzedstawiającej w grupie byli Augustę Herbin (1882-1966) i Georges Yantongerloo. Nieco bardziej umiarkowany program formułowali Jean Helion i Hans Arp. Ściśle z nimi współpracowali Naum Gabo, Pevsner, Delaunay i Sophie Taeuber - Arp. Działalność ruchu „Abstraction--Creation” koncentrowała się na organizowaniu wspólnych wystaw oraz wydawaniu w latach 1932-1936 pisma
o tej samej nazwie, propagującego sztukę nieprzed-stawiającą. Bardzo trudno jest podać ścisłą liczbę członków ugrupowania. W różnych okresach z ruchem było związanych ponad 100 twórców. Jedynym kryterium artystycznym, które decydowało o przyjęciu do tego kręgu, była deklaracja na rzecz szeroko pojętej niefigura-tywności sztuki i opór wobec tak popularnych w tych' latach nurtów: surrealizmu i „nowej rzeczowości”.
Od 1933 roku jednym z najwyraźniej postawionych celów ruchu „Abstraction-Creation” była swoboda wypowiedzi wszystkich jego członków bez względu na narodowość, poglądy czy wyznawane ideologie. Kolejne zeszyty „Abstraction-Creation” ukazywały się jako wolna trybuna, prezentowały przemyślenia i prace artystów z różnych pokoleń i środowisk. W ruchu reprezentowani byli zarówno artyści bliscy koncepcjom teozoficznym, jak i zdeklarowani komuniści należący do Stowarzyszenia Artystów i Pisarzy Rewolucyjnych.
Coraz bardziej komplikująca się sytuacja polityczna w Europie, umacniający się komunizm i nazizm oraz wyczuwalna bliskość wojny powodowały stopniowy rozpad ruchu. Część twórców przeniosła się z Paryża do spokojniejszego Londynu, a później do Stanów Zjednoczonych. Gdy w 1936 roku ruch „Abstraction--Creation” uległ ostatecznemu rozpadowi, związani z nim artyści amerykańscy (Balcomb Greene, W. Wheelock) utworzyli grupę A.A.A. - American Abstract Artist - będącą samodzielną kontynuacją doświadczeń ,Abstraction-Creation” .