DSC06596

309

Geologia i kopaliny Morza Bałtyckiego

1 ZANIECZYSZCZENIA PRZENOSZONE    —^ STREFY

1. OBIEKTY PRZYRODNICZE PRAWEM CHRONIONE PARKI NARODOWE    I A. I

PARKI KRAJOBRAZOWE

mu

OBSZARY KRAJOBRAZU CHRONIONEGO

REZERWATY przyrody

RZEKAMI

EUTROFICZNE

GRANICA POBRZEŻA    /jjJTN 7K yiiónKi

LŹJffiSSSSSSSSS^ “ PRZEMYSŁOWY¹ CII ¹ " *(wg Korni rucklcRo(w:)Sznkakkle, I9H7) ^w

STERFA BRZEGU MORSKIEGO f)

POD OCHRONĄ    ^ rumuiiAuiii

3. OSADY

| ] PIASKI 1 ŻWIRY	0	ŻWIRY	•	WODY MINERALNE
		MINERAŁY CIĘŻKIE		BURSZTYN
| \ MUŁY	•	ROPA NAFTOWA	T	SOLE POTASOWE

4. WAŻNIEJSZE SUROWCE MINERALNE

1t PIASKI SZKLARSKIE IFORMIERSKIE

\ GRANICA POLSKIEJ WYŁĄCZNEJ \ STREFY EKONOMICZNEJ

Rys. 16.1. Środowisko Bałtyku Południowego

Źródło: Kotlinski, 1983. 1984, 1997; Kotliński, Masłowska, 1984, 1986, 1994.

cych się różnym stopniem zasilania wodami rzecznymi, co sprawia, że praktycznie każdy akwen stanowi odrębny obiekt hydrologiczny. Mimo stosunkowo niewielkiej powierzchni (415 266 km²) morze to odznacza się znaczną rozciągłością, około 1500 km, przy szerokości około 650 km. Długość linii brzegowej wynosi kilka tysięcy kilometrów (Mikulski, 1986].

Wody bałtyckie odznaczają się swoistym uwarstwieniem termohalicznym, zróżnicowaniem