Skuteczność metody obserwacyjnej jest m.in. warunkowana I doborem odpowiedniej techniki i sposobu rejestracji wyników (na-I rzędzia badawczego).
2.3.1.2. Ankieta
Słowo „ankieta” wywodzi się od słowa francuskiego „enąuete”, I oznaczającego badanie, dochodzenie288. Nie jest ono jednak jedno-I licie rozumiane w naszym języku. Jedni używają go do określenia I sposobu zbierania informacji (w tym również o charakterze nauko-I wym), a inni ankietą nazywają narzędzie służące zbieraniu tych in-| formacji, którym jest wydrukowana lista (zestaw) pytań. Narzędzie [ to nazywane jest również kwestionariuszem lub kwestionariuszem ankiety. Ponadto przez ankietę rozumie się bądź samodzielną metodę badań naukowych (np. W. Okoń289, W. Zaczyński290), bądź technikę zbierania informacji (materiału badawczego). Traktowanie ankiety jako techniki badawczej jest charakterystyczne przede wszystkim dla socjologów291, ale także i pedagogów. Dla M. Łobockiego ankieta jest jedną z technik metody sondażu diagnostycznego, do których zalicza również rozmowę i wywiad292. T. Pilch uważa^że ankieta stanowi szczególny przypadek wywiadu293, który należy do najczęściej występujących technik badań sondażowych, obok takich technik, jak: analiza dokumentów osobistych, techniki statystyczne
• ■ 294
i inne .
Powyższe przykłady wskazują, że termin „ankieta” może być różnie rozumiany i trudno jest jednoznacznie ustalić, czy jest to metoda czy technika badań. Dalsze rozważania na ten temat nie wyda-