lubych w życiu społecznym środków toksycznych: nikotyny i kofeiny. Nic również różnorodnych mikstur preparowanych sposobem domo-wym przez młodzież*.
^ra^P?Zespół pracowników Kliniki Chorób Psychicznych Akademii Medycznej | Ąw^Gdańsku zaproponował podział środków toksycznych na sześć grup. K-Wako szóstą grupę wyodrębniono politoksykomanię, która obejmuje ' jwródki nasenne, przeciwbólowe, narkotyzujące i cuforyzujące.
'4'' Podział środków leczniczych, najczęściej zażywanych i nadużywanych, .^obejmuje zazwyczaj trzy grupy: 1) środki nasenne i uspokajające; 2) środki ^przeciwbólowe i przeciwgorączkowe; 3) środki pobudzające i dopingujące.
| Toksykomani nadużywają ich w celach odurzania się, zmieniając często dawki i sposób ich użycia. Długotrwałe nadużywanie tych leków prowadzi . do uzależnienia.
7 Farmakologiczny podział środków wywołujących stan zależności zaproponował L. Welbel (330, s. 91 -92) z I Kliniki Psychiatrycznej Instytutu Psychoneurologicznego w Warszawie.| Podział obejmuje sześć grup środków; 1) przeciwbólowe środki narkotyczne (pochodne makowca i syn-tetyki o podobnym działaniu); 2) środki nasenne, uspokajające i anksio-lityczne (barbiturany, pochodne propandidu); 3) środki pobudzające (amfetaminy, kokaina i inne stymulanty); 4) środki psycholcptyczne (roślinne i syntetyczne, LSD, kanabis); 5) środki antycholinergicznc (triheksy-fcnidyl, Parkopan); 6) rozpuszczalniki tłuszczu (benzyna, rozpuszczalniki, alkohol etylowy). Podział ten nic pokrywa się z rodzajami zależności podanymi przez Komisję Ekspertów Światowej Organizacji Zdrowia. Pierwsze trzy grupy stanowią groźne narkotyki, dalsze trzy powodują mniejsze zagrożenie, nie należy ich jednak lekceważyć, zwłaszcza alkoholu.
Bogaty zestaw środków leczniczych i toksycznych nadużywanych przez współczesnych narkomanów próbowano poklasyfikować w pewne grupy. Podstawą klasyfikacji było najczęściej pochodzenie środka, niekiedy sposób jego działania na psychikę lub skutki, jakie wywołuje. Trudno tu o ścisły podział, bo wiele środków otrzymywanych dawniej z roślin oraz
3 Szczegółowy zestaw środków i grup toksykomanii ilustruje tabela 1 w pracy Z. Tbille, L. Zgirski, 314, s. 75.