DSC09328

38

Wprzódy w morzu wyschnie woda, Nim tu u nas będzie zgoda!

WACŁAW

Dzisiaj umysł niespokojny Za porywczo sąd wyrzeka... CZESNIK

*• Od powietrza, ognia, wojny,

I do tego od człowieka,

Co się wszystkim nisko kłania, Niech nas zawsze Bóg obrania.

WACŁAW

Lepiej nisko niż nic wcale. CZESNIK Brednia!

WACŁAW

Ale...

CZESNIK

Nie ma ale!

WACŁAW

Nie broń, panie, mieć nadziei... CZESNIK

Bronię, do kroć sto tysięcy!

I niech o nim nie wiem więcej,

Ni o jego

ironicznie zmierzając do Wacława kaznodziei*,

^w Bo się obom, mocium panie,

Jakem szlachcic, co dostanie. Odchodzi w drzwi środkowe.

SCENA DRUGA

Papkin, Wacław PAPKIN

Diabeł pali w tym Cześniku.

« k aznodziei — tu: wymownego, obrońcy.

_aKT DRUGI, scena DRUGA    39

WACŁAW

Chcieć ich zblizyć czasu szkoda.

PAPKIN

Mało zysku, dużo krzyku.

WACŁAW

88 Tych dwóch ludzi — ogień, woda.

PAPKIN

Cóż, paniczu, będzie z nami?

WACŁAW

Ha, zostanę tu w niewoli.

PAPKIN

Brałem jeńców tysiącami,

Co zawiśli od mej woli;

⁰⁰ Bom lat dziesięć toczył boje,

Gdzie się lały krwawe zdroje, *

Tak że wkoło na mil cztery Jak czerwone było morze. —i Tam zyskałem i ordery,

⁹⁵ I tytuły, i honory;

Ale tego być nie może.

Zbyt to szczytne dla nas wzory;

Dziś utarczka jest igraszką,

A twa wolność będzie fraszką.

WACŁAW

¹⁰⁰ Ja w niewoli tu zostanę.

PAPKIN

Prawo wstrzymać jest mi dane,

Alem zawsze był wspaniały,

Przyjmę zatem okup mały.

WACŁAW

Ja w niewoli zostać muszę.

PAPKIN

^łtB Znaj więc wielką moją duszę:

Jesteś wolny — idź do diaska.

A za wolność dasz, co łaska.

V