DSC09345

72

Lecz, serdeńko, gdyś tak stały, Gdzież dawniejsze twe zapały?_J Milczysz — Jakże? ironicznie

Nie do wiary, Jak o wszystkim wie ten stary!

WACŁAW

Młodość... może..,

REJENT

Podstolina Była ąuondam ¹ ta jedyna!

Ta wybrana! Ta kochana!

¹⁴⁵ Teraz bawi u Cześnika.

WACŁAW z pośpiechem

Zaręczona Cześnikowi.

REJENT

Póty temu nie uwierzę,

Póki sama nie odpowiś,

WACŁAW

Nie odpowiś? Podstolina?

REJENT

¹⁹⁰ Zapytałem ją w tej mierze;

A jeżeli Bóg dozwoli,

Przyjmie rękę mego syna.

WACŁAW

Lecz nie przyjmie syn jej ręki.

REJENT

Syn posłuszny, Bogu dzięki. —

^15f Intercyzę¹ przyłączyłem,

Gdzie dokładnie wyraziłem:

¹ q u o n d a m (łac.) — niegdyś.

⁹ Intercyz a (z łac.) — umowa na piśmie zawierane pmed ślubem; dotyczyła przede wszystkim apraw ma łątkowych,mbu* nlet Jakichś szczególnych warunków i obowiązków ionków.

mj0T

m Szczęściem będzie taka żona.

BaCŁAW

m Wprzód mogiła mnie przykryje... m Lecz i Cześnik jeszcze żyje, m On nas spali w pierwszym pędzie. [REJENT

m flegmą, jak zawsze

Ha! — to Cześnik wisieć będzie.

[^Its Niech się dzieje wola nieba,

Z nią się zawsze zgadzać trzeba. [WACŁAW

Ojcze! j REJENT

Synu!

WACŁAW

Ostre noże

Topisz w sercu syna twego. REJENT

Nie ma złego bez dobrego. WACŁAW

Zmień twój rozkaz.

REJENT

170    Być nie może.

WACŁAW

rzucając mu się do nóg I Ach, litości!

UF..TENT    -