DSC09811

Jadem saprawny nie przestać gmzić Biednej niecnocie naszej. Niechaj raczej Kształt rzeczy runie, oba światy zadrżę⁴⁵, Niżbyśmy mieli nasze jadło dzienne Z trwogę spożywać i sypiać pod wpływem Y\ eh snów, co w nocy nami trzęsę; raczej Zajęć nam miejsce przy tym, któregośmy W grób wyprawili, niż w eięgłych konwulsjach Leżeć na strasznych torturach sumienia. Dunkan spoczywa; dobrze śpi po łebrze Ziemskiego życia; ztlrada dokonała Arcy mistrzowskie sprawy; stal, trucizna. Domowy zamach ani obcy najazd.

Nic mu zaszkodzić już nie może.

Lady Makbet

Dalej,

Szlachetny tanie! Precz fałdy z oblicza!

Będi wesół, rad będi dzisiejszym twym gościom.

Makbet

Będę rad; bądź i ty, luba, podobnie,

Makbet - świadomość, że odtąd zawsze będzie ukrywającym się zbrodniarzem

Makbet o sobie; ważny cytat

Miej zaś szczególnie Banka na pamięci, Wyróżniające okazuj mu względy Zarówno usty, jak oczyma. W takim,

Jak my jesteśmy dzisiaj, położeniu Trzeba nam naszę niedojrzałę władzę Polewać rosę pochlebstwa, oblicza Czynić serc larwę, aby nikt nie dostrzegł,

Co się pod nimi kryje.

Lady Makbet

Będi spokojny.

Makbet

O, żono, serce me skorpionów pełne⁴⁶!

H szak wiesz, że Banko, Fleance jeszcze żyję.

Lady Makbet

Wiem, ale przecie dzierżawa ich życia Nie jest wieczysta.

Makbet

W tym nasza otucha,

I mmchąf mag oba światy zadrżę - niebo i ziemia.

— jadowity pajęczak, symbol zazdrości, niezgody, kłótni, nienawiści, a także bólu, cierpienia, aatm; H wyrzuty zumienia.

* _ciuła obaj sę i z krwi. Swobodnie patrzmy więc w przyszłość. Nim nietoperz skończy Swój lot wkoło zamku , mm na rozkaz Bladej Hekaty nocny chrzęszcz wybrzęczy Chrapliwy nokturn, spełnione zostanie

Strasznej ważności dzieło.

Lady Makbet

Jakie dzieło?

Makbet

Nie pytaj, luba, będź przez niewiadomość Wolna od winy, dopóki nie będziesz Mogła przyklasnęć temu dziełu. - Przybądź, Ślepięca nocy, zasłoń kataraktę Litościwego dnia czułe źrenice,

Stargaj, zniszcz krwawę, niewidzialny dłonię Te pęta, które swobody nam bronię!

Motyw krwi I korony -zbrodnia rodzi nową zbrodnię

Światło dokoła ziemskiego przestworu Przygasa, wrona pocięga do boru,

Wdzięczny dnia orszak mdleje, chyli głowy, Natomiast nocna czerń zaczyna łowy.

Pójdź, żono, nie mów nic. Zły plon bezprawia Nowym się tylko bezprawiem poprawia.

Wychodzę

_SCENA 3

Tamże.

Część lasu z bramę do zamku prowadzący. Zbójcy.

Pierwszy Zbójca Kto ci się kazał z nami złęczyć?

Tlrzeci Zbójca

Makbet.

Drugi Zbójca

Można mu ufać, skoro tak dokładnie Wie, o co idzie.

ym nietoperz skończy/ swój lot wkoło zamku - nietopene sę zwierzętami nocnymi, wylatał nocę ¹ do wschodu słońca; tu: nim dzień się zbudzi.