page0184

182

liairia, uUryty W pieczarze, ochrania ijcic Saula. Śmierć Samuela.

Saul nie przestawał_fśledzić pobytu Dawida, a ten i żołnierze jego, których było około sześciuset, zmuszeni błąkać się dla tego tu i owdzie, nie wiedzieli gdzieby się mogli zatrzymać. Nakoniec udali się na górę w puszczy Zyf, wielkim lasem porosłą. Jonathas przybył do niego i utwierdził go w Bogu, mówiąc: „Nie obawiaj się niczego; wiem, że zostaniesz królem Izraela, i ojciec mój wie także o tern.” Ponowili swoje przymierze przed Panem, poczem Jonathas wrócił do domu swojego-

Tymczasem ludzie zZyfu przyszli do Saula i oznajmili mu, że Dawid ukrywa się u nieb; jeżeliby więc chciał go dostać, ma tylko przybyć* a oni już go wydadzą w jego ręce. Saul odpowiedział im: „Pospieszajcie więc, i dokładajcie wszelkiej usilnośei, aby wyszukać miejsca* gdzie się zwykł przechowywać, i gdy będziecie pewni swojego, powróćcie do mnie, a udam się z wami dla ujęcia go, gdyby się nawet we wnętrznościach ziemi ukrywał.” Mieszkańcy Zyfu powróciwszy do domu, donieśli Saulowi, że Dawid cofnął się na puszczę Maon. Zaraz więc Saul z wszystkim ludem swoim udał się na ściganie Dawida, który dowiedziawszy się o tern, umknął na skały puszczy. Król, uwiadomiony o tern, puścił się za nim w pogoń, i z ludem swoim obstąpił górę z jednej strony; Dawid zaś ze swemi ludźmi znajdował ją po drugiej stronie; już tracili nadzieję wymknięcia się z rąk Saula, albowiem ten ze swojem wojskiem, wszystkie przejścia im zajął. Lecz w tej właśnie chwili, przybył niespodzianie goniec do Saula z wezwaniem, aby się spieszył z po-