DSCF0094

ppm

---    -----■-------------------KASPER MtASKOWSKl

Sierdziwszy drudzy, we wszem kruszą skoku 250    kopije gładkie i szable od boku

miecą, i ostry pałasz leci z ręku

w żałosnym brzęku.

Ten ojcem miłym, ów go zowiąc panem, szczęśliwym drudzy i wielkim hetmanem;

255    ten sprawy, a on zwycięstwa zaś liczy

w polskiej granicy.

Co widząc wilgiem smętna Pallas okiem, spuści się, śklanym zakryta obłokiem i Śmierć (że pamięć jego żyje z czasy)

260    egidą straszy.

II. TRYUMF

NA ZWYCIĘSTWO INFLANCKIE JE<G0> M<0ŚCI> PANA KARLA CHODKIEWICZA KSIĄŻĘCIA NA SKŁOWIE ETC.

Nie opłakawszy walnego obrońcę,

nowe nam wschodzi pod Tryjonem słońce-. Chodkiewicz po nim wilgie łzy ociera, bo się sam mężnie ze złym stryjem ściera.

5 Nie dognał jeszcze kresu w tamtej strome,

,    poprzecznym tropem pędząc Febus konie,

a już po pierwszym tryumfie na głowę znowu poraził wszytkę moc Karłowę.

Ledwie uskoczył sam po Dźwinie kręt<ej>,

10 wpadszy z pogromu sromotnie w okręty ;

ZBIÓR RYTMÓW Cmiewiin l/H__________ 177

Uskoczył, ale przędę nie bez rany, acz Wulkanowym kirysem ubrany 15    i bok mu zawarł żołnierz wkoło zbrojny.

tusząc, że inszy koniec miał być wojny.

Nasz zasię polski Temistokles po niem ostatek wojska bystrym gromił koniem, miąższo na kupy szwedzkie w aląc ciała,

20    żelazem jedne, te z wrzącego działa.

Nie zawadziły kurlandzkie szeregi, na dobie prawie wysiadszy na brzegi, przed które sam się mężny wódz wysadził, gdzie mu Bellona, gdzie krwawy Mars radził.

25 Siła w pogoni miecz ich kładzie, sieła pienista w pławie rzeka potopieła, wymiatając na pobrzeżne ostrowy ogromne trupy i bez dusze głowy.

Ciebie też, Rygo stateczna, nie minę,

30    Tyś z drugiej strony zaskoczyła Dźwinę,

broniąc na morze żaglom ich przeprawy, by snadź wpadł w ręce zbójca panem krwawy.

On uciekł, udekł i Mansfeld z nim ranny.

choć to z pomorskich miast kryksman przebrany.

35    nie spodziawszy się wnuków tak Lechowych,

w nierównym szranku jako lwów gotowych.

Lecz drugie, niosąc na krew polską pęta. zj uszyły ziemię powinne książęta i z Lejderzonem Luneburczyk młody,

40    dopiero mu włos malował jagody.

Acz i samego cicha Pomsta goni,

niosąc nań wyrok w nieuchronnej dłoni:

_I ■■    ^ W    IfWlgU