DSC06864

Matki postrzegane są jako bardziej kochające, wyrozumiałe i przyjazna |JH członkom rodziny. Zarówno dziewczęta, jak i chłopcy przypisują więcej p₀₂Jj I nych cech swoim relacjom z matkami. Relacje z ojcami korzystniej widząchtoL I Ojcowie częściej są przyczyną niezadowolenia z rodziny i panującej w niej atij I sfery z powodu złych cech osobowościowych (np. agresywności, nietolerancyjnójS ale i słabości np. do alkoholu.

Lepsze relacje z poszczególnymi członkami rodziny (np. z jednym z rodziców ! czy kimś z rodzeństwa) decydują o tworzeniu się wewnętrznych układów (diad, 1 triad) obejmujących osoby łatwiej porozumiewające się ze sobą, bliżej ze sobą J związane. Według deklaracji badanych, w ich rodzinach dominują silniejsze po- ] wiązania z najbliższymi sprzyjające znajdowaniu wsparcia i pomocy w domu. I Zdecydowana większość młodych ludzi znajduje we wspólnym gospodarstwie 1 domowym kogoś empatycznego. Zgodnie z tym, o czym była mowa wyżej, matka należy do członków rodziny, z którymi badani czują się najbardziej związani : (69,0%). Na drugim miejscu plasuje się ktoś z rodzeństwa (38,9%). Ojciec jest wskazywany przez co trzeciego respondenta (33,0%). Inne osoby z rodziny, np. babcia, dziadek, pozwalają doświadczać bliskości więzi u 6,9% badanych. Jedna z dziesięciu osób sygnalizuje trudności z nawiązaniem głębszych więzi w rodzinie, ponieważ nie znajduje wśród bliskich nikogo, komu można byłoby bezgranicznie zaufać.

Dodatkowe światło na relacje rodzinne rzucają odpowiedzi na pytanie o to, do kogo respondent zwraca się o pomoc w sytuacji doznawanych kłopotów, trudności Prawie co trzecia z badanych młodych osób (30,5%) nie szuka pomocy u nikogo. Więcej niż dwukrotnie częściej dotyczy to chłopców (41,3%) aniżeli dziewcząt (16,3%). Fakty tego typu mogą świadczyć o dużej samodzielności, albo—co bardziej prawdopodobne — o braku zaufania do kogokolwiek z najbliższych. Podobny jest odsetek (29,1%) tych, którzy u matki szukają pomocy. Pozostałe osoby preferują kogoś z szerszej rodziny, np. babcię czy ciocię — 9,9%. Do rodzeństwa zwraca się 8,9% badanych. Zadziwiająco najrzadziej ojciec jest proszony o radę lub pomoc w sytuacji trudnej — 3,4%.

Wzajemne wspieranie, otwarcie na potrzeby drugiego człowieka jest pomocne zarówno w chwilach smutnych, jak i radosnych. Stanowi ono istotny czynnik decydujący o więziach w rodzinie i scalający wspólnotę rodzinną. Cechą rodziny o dobrych stosunkach wzajemnych jest wspieranie się w potrzebie, przeżywanie wspólnie powodzeń i niepowodzeń. Jak rodzice przyjmują sukcesy i porażki swych wchodzących w dorosłość dzieci ilustruje tabela 2.    ^IfB

Większość młodych ludzi przeżywa swoje sukcesy i porażki wspólnie z radli- i cami. U ok. 15% (6,4% + 9,4%) sytuacja jest odwrotna w przypadku sukcesd* Rodzice świadomie ignorują przeżycia dzieci albo nie są w nie wtąjemnkzań