DSCN0244

I

nie bezpieczne...

Kto chciałby teraz przeczytać zdanie ryzykowne?... A kto jest gotów zdradzić swoje „gorąceI zdanie?...

KRYTERIA OCENY

O Czy zabawa podobała mi się?

O Kto napisał podobne zdania jak ja?

O Czyje zdanie uważałem za szczególnie odważne?

O Które zdanie było naprawdę niebezpieczne**?

O Które zdania dotyczyły dzieci z tej grupy lub prowadzącego? O Ile dzieci odważyło się przeczytać na głos zdanie ryzykowne? O Ile dzieci miało odwagę przeczytać głośno zdanie „gorące**? O Czego obawiały się dzieci, które tych zdań nie przeczytały?

O Z kim chciałbym porozmawiać o swoim „gorącym** zdaniu?

DOŚWIADCZENIA

W trakcie oceniania należy wyłonić różne obawy dzieci i pomóc im w ustaleniu, które z nich były realne, a które nierealne.

RYZYKO II

(K. W. Vopel)

I iiS ^CELE

Dzieci mogą sprawdzić, na ile są gotowe do otwartej rozmowy z sobą i jak inne dzieci zareagują na ich propozycją.

I UCZESTNICY I JM Od 10 lat.

CZAS TRWANIA Około 12 minut

POMOCE Papier i ołówek.

PRZEBIEG GRY

Chciałbym wam zaproponować zabawą, która nazywa sią „Ryzyko". Możecie w jej trakcie ćwiczyć bardziej otwartą rozmową z sobą.

W tym celu każdy zastanowi się nad sprawą, którą chciałby przekazać dziecku z grupy. Ważne jest, że sam tego jeszcze nie robił, że nie przekazał jeszcze tej informacji. Powinna to być informacja, która jest dla was ważna i trochę ryzykowna. Podam wam przykład. Być może nie powiedzieliście jeszcze nikomu: „Lubię cię; chciałbym być twoim przyjacielem... Uważam, że masz bardzo ładną fryzurę... Nie podoba mi się, że zawsze tak długo gadasz*’ itd.

Czy wszystko jasne?...

Zanotujcie swoją informacją na kartce papieru. Macie 5 minut na zastanowienie się, komu z grupy przekażecie tą informacją, i na zapisanie jej... Zadecydujcie sami, jakie ma być ryzyko, które podejmujecie...

Zasłońcie teraz kartkę i poszukajcie odpowiedzi na następujące pytania: jak dziecko zareaguje, co pomyśli i co powie, gdy usłyszy waszą informacją?... Zanotujcie na kartce swoje przypuszczenia odnośnie do reakcji, ale na odwrotnej stronie. Macie znowu 5 minut... Teraz proszą przekazać swoją informację danemu dziecku, a ono na nią zareaguje, mówiąc na przykład: „Cieszą się, że chcesz być moim przyjacielem... Jestem zaskoczony, że po-